გიორგი გამსახურდია:ეს რაც დღეს ვნახეთ მთაწმინდის პანთეონში,სადაც, პრემიერი და სტუმრები იყვნენ ზვიადის საფლავზე პატივის მისაგებად სცდება ყველანაირ ზღვარს

Read Time:50 Second

ეს რაც დღეს ვნახეთ მთაწმინდის პანთეონში,სადაც,პრემიერი და სტუმრები იყვნენ ზვიადის საფლავზე პატივის მისაგებად სცდება ყველანაირ ზღვარს, ეგზალტირებული ბრბო,ამ ხალხს უმასპინძლდებოდა სიძულვილის ენით და ყოვლად დაუმსახურებელი ლექსიკით. – წერს საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ზვიად გამსახურდიას ვაჟი, გიორგი გამსახურდია:

“ბევრ ადამიანთან მქონია და მაქვს კამათი,პაექრობა და ა.შ შეხედულებებთან და პოლიტიკურ გემოვნებასთან დაკავშირებით,მაგრამ ეს არასდროს არ გასცდენია ადამიანურობის ფარგლებს და არც გასცდება.

თუნდაც მტერი,ყოველთვის ჩემგან მიიღებს ბოლო შანსს.

ოჯახი და მიცვალებულები კიდევ, ხელშეუხებელია.

ეს რაც დღეს ვნახეთ მთაწმინდის პანთეონში,სადაც,პრემიერი და სტუმრები იყვნენ ზვიადის საფლავზე პატივის მისაგებად სცდება ყველანაირ ზღვარს, ეგზალტირებული ბრბო,ამ ხალხს უმასპინძლდებოდა სიძულვილის ენით და ყოვლად დაუმსახურებელი ლექსიკით.

სამწუხარო რეალობაა,მაგრამ უნდა აღინიშნოს რომ ზვიადის დაღუპვაში,ამ ხალხის და ამ ხალხის მმართველის წვლილი ძალიან დიდია.

ეს არ არის მარტო ჩემი აზრი,ეს იცის ყველამ, უბრალოდ გარკვეული დელიკატური მიზეზების გამო,ხალხი ამაზე არ საუბრობს.ასევე დასანანია, რომ ამ ვიგინდარების საჭენაოდ იქცა ქართული საზოგადოების მექა,მთაწმინდა”. ვუერთდები და დავამატებ, პანთეონი აგრესიული მარგინალების დოღის ადგილი ნამდვილად არ არის. ეს მავნებლობა ათწლეულებია, არ სრულდება.”

About Post Author

ქეთევან ნინუა

საინფორმაციო სააგენტო tiflisnews.ge ჩვენი მიზანია მოგაწოდოთ ასი პროცენტით დადასტურებული ინფორმაცია ყველაზე მოკლე დროში კონტაქტი- ☎️ 557 13 16 73
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Comments

კომენტარები

Previous post პრეზიდენტი ხელისუფლებას: 2023 წლის 7-8 მარტს ხალხმა გითხრათ, როგორი მომავალი სურს, რომ არასდროს შეეგუება ევროპული მომავლის დაკარგვას
Next post ირაკლი კობახიძე: შემაშფოთებელია, როდესაც ქვეყნის პრეზიდენტი საუბრობს, რომ საქართველო შარშან არ იმსახურებდა კანდიდატის სტატუსს, იმ ფონზე, როდესაც ევროკავშირმა თვითონ აღიარა, რომ უარი იყო უსამართლო