ორსულებისთვის, სავარაუდოდ ანტიდეპრესანტების მიღება შიძლება, მაგრამ ყველასი – არა. ამის გასარკვევად ჩატარებული კვლევების დიდი ნაწილი ცუდი ხარისხისაა. ანტიდეპრეანტებს შეუძლია პლაცენტის გავლით ბავშვის ჰემატოენცეფალიტური ბარიერი (მექანიზმი, რომელიც სისხლს და ტვინს შორის ნივთიერებათა ცვლას არეგულირებს) გაიაროს. ამ მხრივ ყველაზე კარგად შესწავლილია სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები. არსებული მონაცემებით, ისინი არ წარმოადგენს ნაყოფის განვითარების თანდაყოლილი პათოლოგიებს მიზეზს, მაგრამ ქალს, დიდი ალბათობით შეიძლება ადრეული მშობიარობა დაეწყოს. მიუხედავად ამისა, მიჩნეულია, რომ თუ ქალი ზომიერი და ძლიერი დეპრესიისაგან არ იმუკრნალებს არსებობს რისკი იმისა, რომ დედა და შვილი იმაზე მეტად დაზიანდებიან, ვიდრე ანტიდეპრესანტების მიღებისაგან. იმავე მიზეზით უნიშავენ ქალებს ანტიდეპრესანტებს ბავშვების ძუძუთი კვების დროს, თუ ეს აუცილებელია.
რაც შეეხება ბავშვებს, მათთვის ანტიდეპრესანტების მიღება შეიძლება, როგორც დეპრესიის, ასევე სხვა დაავადებებისა და აშლილობების (მაგალითად, ღამით შარდის შეუკავებლობის) დროს. დეპრესიის დროს ჩვეულებრივ იწყებენ ფლუოქსეტინით: ის ასეთ სიტუაციებში ყველაზე კარგადაა შესწავლილი. მაგრამ ისევე როგორც ახალგაზრდა უფროსებში, ამ შემთხვევაში სუიციდური ფიქრების და მოქმედების რისკი უფრო მაღალია. ამიტომ, მშობლებსაც და ექიმებსაც ურჩევენ იყვნენ განსაკუთრებული ყურადღებით, მით უფრო მკურნალობის პირველ კვირებში.
ანტიდეპრესანტები – მხოლოდ დეპრესიის საწინააღმდეგო პრეპარატები არ არის. ამ ტიპის წამლებს დიდი ხანია რაც ბევრი სხვა დაავადების და აშლილობის დროს იყენებენ. ამასთან, არამხოლოდ ისეთი ფსიქიკური პრობლემების დროს, როგორებიცაა მაგალითად, ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა ან პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა. ზოგჯერ ანტიდეპრესანტებს პაციენტებს ქრონიკული ტკივილების დროს უნიშნავენ, მათ ვინც სიგარეტის მოწევას თავს ანებებს, შაკიკი ან სხვა დაავადებები აქვს. საქმე ის არის, რომ ბევრი დაავადების როს ეს პრეპარატები თავად პათოლოგიურ მექანიზმებზე ახდენს გავლენას. მაგალითად, ნაწლავების გაღიზიანების დროს ანტიდეპრესანტები მოქმედებს რა ტვინზე, ხელს უწყობს ტკივილთან გამკლავებას და ანელებს ნაწლავების მოქმედებას, რაც კარგაია ფაღარათის დროს.