კვირა, დეკემბერი 21, 2025

ლაშა ნაცვლიშვილი: როდესაც ადამიანი აცხადებს, რომ ოჯახის, მშობლების, შვილის, სამშობლოს სიყვარული, პატივისცემა და მასზე ზრუნვა ავადმყოფობაა, ეს არის მისი ფსიქიკის დიაგნოზი

როდესაც ადამიანი აცხადებს, რომ ოჯახის სიყვარული, მშობლების სიყვარული, შვილის სიყვარული, სამშობლოს სიყვარული, პატივისცემა და მისთვის ზრუნვა, ავადმყოფობაა, ეს არის მისი ფსიქიკის დიაგნოზი, – ამის შესახებ ლაშა ნაცვლიშვილმა, ,,იმედის“ ეთერში განაცხადა.

„ქართული ოცნების“ კონსულტანტი საზოგადოებასთან ურთიერთობების საკითხებში, სააკაშვილისა და გვარამიას განცხადებებს აფასებს და არაადეკვატურს უწოდებს. ნიკა გვარამიას მცდელობა, ავადმყოფობად მონათლოს ოჯახისადმი დამოკიდებულებები, ნაცვლიშვილის თქმით, გვარამიას არასწორ ღირებულებებზე მეტყველებს.

მმართველი პარტიის კონსულტანტის ბიძინა ივანიშვილის 2015 წლის პროგნოზსაც იხსენებს და ნაციონალური მოძრაობის დღევანდელ ქმედებებზე დიაგნოზს სვამს. ლაშა ნაცვლიშვილი, აცხადებს, რომ „ენის მოჩლექის დრო არ არის და სათქმელი პირდაპირ უნდა ითქვას“.

„ზოგადად, ეს პროცესი, ჩემი აზრით, არის სააკაშვილის და მისი გუნდის ლუსტრაციის პროცესის გაგრძელება. ის, რაც ახლა უკრაინაში ხდება და ეს უკვე მეორედ ხდება, ეს ამ პროცესის განუყოფელი ნაწილია. ჩვენ გვახსოვს, როდესაც სააკაშვილი პირველად იქნა რეინკარნირებული უკრაინაში, ეს იყო 2015 წელი, როდესაც პრეზიდენტ პოროშენკოს მმართველობის დროს იგი გახდა ოდესის გუბერნატორი, როდესაც ბიძინა ივანიშვილს სთხოვეს კომენტარი, მან თქვა, რომ აქედან გაასწრესო და შეიძლება იქედან ვერ გამოასწრონო. ერთხელ აუხდათ ეს ამბავი, გვახსოვს ეს ეპოპეა და ჩემი აზრით ახლოს ვართ მეორე, იმ ამბავთან, რომ მეორედ აუხდებათ ივანიშვილის ეს წინასწარმეტყველება. ლუსტრაციას ვგულისხმობ, როდესაც ვლაპარაკობ, ლუსტრაციის პროცესს. თქვენ კარგად გახსოვთ, რომ ლუსტრაცია დაიწყო სააკაშვილის აღიარებით, რომ მას აქვს უმძიმესი დანაშაული ჩადენილი და არაერთი დანაშაული საქართველოს სახელმწიფოსა და ხალხის წინაშე. ამას მოჰყვა მისი ნომინირება პრემიერ-მინისტრის პოსტზე, ამ აღიარების მიუხედავად, რითაც ნაციონალურმა მოძრაობამ პრაქტიკულად აღიარა, რომ ის არა პოლიტიკური პარტიაა, არამედ ორგანიზებულ-დანაშაულებრივი დაჯგუფება, რომლის ლიდერი, რა თქმა უნდა, უნდა იყოს კრიმინალური, ყველაზე დიდი კრიმინალი, არქიტექტორი ამ არამხოლოდ ავტორიტარული და დიქტატორული რეჟიმის, არამედ პირდაპირ, დანაშაულებრივი რეჟიმის.
ლუსტრაციის გაგრძელება და ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორი ამ თვითლუსტრაციის იყო ნიკა გვარამიას აბსოლუტურად უმსგავსი განაცხადი დაკავშირებული ივანიშვილის ოჯახთან. ძალიან მნიშვნელოვანია – მიუხედავად იმისა, რომ პოლიტიკურად შესაძლოა უფრო მნიშვნელოვანი ყოფილიყო ის, რომ სააკაშვილმა 8 წლის თავზე აღიარა, რომ უმძიმესი დანაშაული აქვს ჩადენილი და დაამთავრა, წერტილი დაუსვა მითს მისი ე.წ. პოლიტიკური დევნილობის შესახებ, ამ აღიარებით. შესაძლოა, ამას პოლიტიკური კონტექსტი, პოლიტიკური ნიშნით უფრო გადამწყვეტი მნიშვნელობა მიენიჭა, მაგრამ ჩემთვის როგორც ერთი მოქალაქისთვის, რომელიც ამ პროცესს დიდი ხანია აკვირდება, ეს უფრო ღირებული იყო, ის, რაც გააკეთა მისდაუნებურად გვარამიამ.
მან ავადმყოფობად, ავადობად, გადახრად გამოაცხადა ის, რაც ნებისმიერი ადამიანისთვის არის ბუნებრივი – ეს არის ოჯახის სიყვარული, მშობლების სიყვარული, შვილის სიყვარული, სამშობლოს სიყვარული და პატივისცემა, მასზე ზრუნვა და როდესაც ადამიანი აცხადებს, რომ ეს არის ავადმყოფობა, ეს არის მისი არაცნობიერი დიაგნოზი, მისი ფსიქიკის. ეს ხალხი თავად არის ავადმყოფი. მე მესმის, რომ თქვენც ხართ შეზღუდული გარკვეული პოლიტკორექტურობის ცენზურით, რომ სიძულვილის ენა არ იყოს გამოყენებული პოლიტიკური კომენტარების დროს და ზოგადად პოლიტიკისთვის ეს სიძულვილის ენა მიუღებელია, მაგრამ მე შარი არ მინდოდა. მე არათუ უფლება მაქვს ახლა ვუპასუხო იმავე რეგისტრში, არამედ ვალდებულიც ვარ იმიტომ, რომ ავადმყოფობაა, როდესაც სიყვარული ავადმყოფობა გგონია და ესენი არიან დაავადბული ფსიქიკის ადამიანები, სწორედ ეს გადახრილი ფსიქიკა. მე არ ვიცი რისგან არის წარმოშობილი, არც ფსიქიატრი ვარ, არც ფსიქოლოგი, საიდან მოდის ეს ყველაფერი, ბავშვობის ტრავმებისგან, გენეტიკურია, სოციალურია, ეს არ არის ჩვენი საქმე. ჩვენ გვაქვს პროდუქტი, ეს არის დაზიანებული ფსიქიკის ადამიანთა ჯგუფი, რომელსაც ადამიანის ყველაფერი სძულს.
ამ გადახრისგან, ამ ავადმყოფობისგან მომდინარეობს ყველა ის დანაშაული და ყველა ის არაადამიანური ლტოლვა ძალაუფლებისკენ, რაც მათ გამოარჩევდათ – ეს ავადმყოფობის შედეგია. ამ ყველაფრის მიზეზი არის ეს მათი ავადმყოფური ვნებები, ასე გამძვინვარებით რომ იბრძვიან ძალაუფლებისთვის, ესეც ამის ნიშანია, რომ ისევ უნდათ დაიბრუნონ სადავეები, რომ დაიკმაყოფილონ საკუთარი ავადმყოფური ვნებები და ისევ იძალადონ საზოგადოებაზე, იძალადონ ხალხზე.
საბედნიეროდ, უკანასკნელი კვლევები, ყველა სახის ადასტურებს, რომ ეს მხოლოდ მათი ილუზიაა და ამას ასრულება არ უწერია, მაგრამ ეს ხაზგასმით უნდა ითქვას. ჩვენ ენის მოჩლექას თავი უნდა დავანებოთ, რომ რაღაცა არაკორექტულია, რომ ვიღაცა კოლეგაა, რომ ეს არ შეიძლება. ეს არათუ არ შეიძლება, ეს არის საჭირო. ეს არის დაზიანებული ფსიქიკის, შეპყრობილი ადამიანების ჯგუფი, რომელთა ქცევის კოდექსი უსაქციელოა და ყველაფრის კადრებაა და ეს არაამქვეყნიური, არაადამიანური ლტოლვაა. თითქოს უჰაერო სივრცეშია არიან და ერთი სული აქვთ ამოვიდნენ ამ წყლისქვეშეთიდან და ჩაისუნთქონ ძალაუფლება, როგორც ჟანგბადი. სხვანაირად თანაარსებობა მათ თავის თვისტომთან არ შეუძლიათ. ამიტომ, ეს უნდა ითქვას და ეს იყო ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამ ლუსტრაციის პროცესში”, – განაცხადა ლაშა ნაცვლიშვილმა.

ქეთევან ნინუაhttp://tiflisnews.ge
საინფორმაციო სააგენტო tiflisnews.ge კონტაქტი- ☎️ 555 100 929

მეტეხის ტაძრის წინამძღვარი მამა აკაკი გარდაიცვალა

თბი­ლი­სის მე­ტე­ხის ტაძ­რის წი­ნამ­ძღვა­რი, დე­კა­ნო­ზი აკა­კი (მე­ლი­ქი­ძე) გარ­და­იც­ვა­ლა. ინ­ფორ­მა­ცია რუს­თა­ვის სი­ო­ნის გვერ­დზე ვრცელ­დე­ბა."სამ­წუ­ხა­რო ინ­ფორ­მა­ცია გარ­და­იც­ვა­ლა თბი­ლი­სის მე­ტე­ხის ტაძ­რის წი­ნამ­ძღვა­რი, დე­კა­ნო­ზი აკა­კი (მე­ლი­ქი­ძე). ღმერ­თმა აცხო­ნოს მამა აკა­კის სული და და­ა­წე­სოს იქ სა­და­ცა მარ­თალ­ნი გა­ნის­ვე­ნე­ბენ. ვუ­სამ­ძიმ­რებთ ოჯახს, ახ­ლობ­ლებს და მის სამ­რევ­ლოს მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის გამო. გთხოვთ მო­იხ­სე­ნი­ოთ ლოც­ვებ­ში ახ­ლად­შეს­ვე­ნე­ბუ­ლი დე­კა­ნო­ზი აკა­კი "- ნათ­ქვა­მია ინ­ფორ­მა­ცი­ა­ში.

ლადო ასათიანის უცნობი სასიყვარულო ისტორია

ლადო ასათიანის სიყვარულზე საუბრობს მისი ქალიშვილი.1938 წლიდან ლადო თბილისში გადავიდა. – როგორ წარიმართა ლადო ასათიანის თბილისური ცხოვრება? – ლადო ასათიანმა მუშაობა დაიწყო გაზეთ „ნორჩი ლენინელის“ რედაქციაში, რომელიც ოპერის მოპირდაპირედ მდებარეობდა. ერთხელ სამსახურიდან გამოსვლისას ლადომ ერთი გოგონა შენიშნა. მათ, სრულიად მოულოდნელად, თვალი თვალში გაუყარეს ერთმანეთს. – ვინ იყო ეს ახალგაზრდა ქალბატონი? – ეს გახლდათ ანიკო ვაჩნაძე – დედაჩემი. ამ პერიოდში იგი მწერალთა კავშირში მუშაობდა და ისიც ლადოსავით სამსახურიდან ბრუნდებოდა. ანიკო ალექსანდრე ჭავჭავაძის ქუჩის ბოლოში ცხოვრობდა მშობლებთან ერთად. ამ შეხვედრიდან მეორე დღეს, ისევ დაუგეგმავად და მოულოდნელად შეხვდნენ ერთმანეთს დედაჩემი და მისი მეგობარი – ლადოსა და მის მეგობარ ნიკა აგიაშვილს. ნიკა და ანიკო ერთმანეთს იცნობდნენ. მან დედას გააცნო ლადო: გაიცანი, ეს ლადო ასათიანია – ქუთაისიდან ჩამოსული ახალგაზრდა პოეტიო. ანიკოს კი თავისი მეგობრისთვის წარუდგენია ეს ახალგაზრდა პოეტი. მეორე დღეს ლადოს ნიკას ხელით წერილი გადაუცია ანიკოსთვის. სამწუხაროდ, ეს წერილი დედამ დახია და ამას სიკვდილამდე ნანობდა. ძალიან ლამაზი წერილი ყოფილა. ამ წერილში ლადო ასათიანი სიყვარულს უხსნიდა და ცოლობას სთხოვდა ანიკო ვაჩნაძეს. – როგორც ცნობილია, ლადო ასათიანისა და ანიკო ვაჩნაძის სიყვარულის ისტორია ძალიან ლამაზი და რომანტიკული ყოფილა. ყველა აღიარებს, რომ ანიკო მართლაც განუმეორებელი იყო თავისი გარეგნობით. – ამას ყველა ამბობს, ალბათ თვითონ ლადოს სიტყვებიც გახსოვთ: „ხომ ლამაზია, ეს ჩემი ცოლი, მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა...“ ლადოს და ანიკოს გაცნობის შემდეგ, სახლში მისულ ანიკოსთვის ბებიაჩემს უთქვამს: ოჰ, ერთი შენი თავი გამათხოვებინაო. დედას გაუცინია, – ხვალვე მოგიყვან სასიძოს და თუ მოგეწონება, ცოლადაც გავყვებიო. ამის შემდეგ, ლადო ასათიანი, მეგობართან ლევან კიკნაძესთან ერთად, ვაჩნაძეებს ესტუმრა. – ეს სტუმრობა შემთხვევითი იყო? – არა. სტუმრებისთვის ბებიას საგანგებოდ სადილი მოუმზადებია. სადილობისას სამზარეულოში გასულ ბებიას, დედაც უკან გაჰყოლია და უკითხავს: მოგეწონა თუ არაო? კიო, – უპასუხია ბებიას, მაგრამ თურმე ლევან კიკნაძეს გულისხმობდა. არა, ეგ არა მეორეზე გეკითხებიო, – უთქვამს დედას. მაგასაც არა უშავს, გაჰყევიო, – ურჩევია ბებიაჩემს დედაჩემისთვის. ამის შემდეგ ანიკო ვაჩნაძემ და ლადო ასათიანმა მალე მოაწერეს ხელი. – სად დაბინავდნენ ახლად შეუღლებულები? – პირველ ხანს ანიკოს მშობლებთან ცხოვრობდნენ, შემდეგ კი ყოფილი ძერჟინსკის ქუჩაზე გადავიდნენ ერთ პატარა უფანჯრო ოთახში, რომლის ფართი სულ 14 კვადრატული მეტრი იყო. ოთახს კარზე ჰქონდა მინა ჩასმული და დღის სინათლე იქიდან შედიოდა შიგნით. ამ დროს ცოლ-ქმარი მწერალთა კავშირში მუშაობდა. ეს ომისა და გაჭირვების პერიოდია. – როგორი დამოკიდებულება ჰქონდათ ერთმანეთთან ცოლ-ქმარს? – ლადო ასათიანსა და ანიკო ვაჩნაძეს ერთმანეთი ძალიან რომ უყვარდათ, ეს ლადოს პოეზიიდანაც ჩანს. თურმე, დედას სადილი საუკეთესოდ, რომ მოემზადებინა და ღვინო არ ჰქონოდა, ლადო არაფრად ჩაუთვლიდა, ხოლო, თუ ღვინო იყო, სადილი ყოველთვის დიასახლისისადმი ქათინაურით მთავრდებოდა.ესაუბრა ეკა სალაღაიაალბომიდან (ა.ვაჩნაძეს)რა დამავიწყებს შენს ლამაზ თვალებს, რამ დამავიწყოს ეს ალუბლები! იცოდე, როცა სხვას შევიყვარებ, ამ სიყვარულზე ვესაუბრები. ვეტყვი, თუ როგორ გვიყვარდა ძველად ჩვენ ტრფიალება წრეგადასული, თუ როგორ გაქრა ოცნება ყველა და მოგონებად დარჩა წარსული. ვეტყვი, თუ როგორ გვიყვარდა გულით ფიროსმანი და თბილისის ღამე, ლაჟვარდოვანი მტკვარის დუდუნი და მარტოობის მკაცრი სიამე. ვეტყვი: რა მწვავდა, რა სატკივარი, მაღალ მთებს რისთვის გამოვექეცი, როგორ გაგანდე, ძვირფასო, ჯავრი და კაცი ლექსად როგორ ვიქეცი, ან შენს სახელზე ბერდანის ტყვიით როგორ დავკოდე ნადირი მხარში, რომ არ ვიცოდი მაცდური ტყვილი, რომ შეშლილივით მიყვარდი მაშინ. ო…მასაც ვეტყვი, ვეტყვი ყველაფერს, რა კარგი იყავ და რარიგ ნაზი, რომ მხოლოდ შენთვის ავაფერადე ჩემი სიმღერა და მუხამბაზი! ო… მასაც ვეტყვი, ძვირფასო, ცირა, როგორ გვდევნიდა ბედი ტიალი, როგორ გვიყვარდა შავი ზღვის პირას გასეირნება და ხეტიალი. როგორ გვათრობდა ტალღების ნანა და სიყვარულით როგორ ვიწოდით… და ეს შარბათზე უტკბესი ხანა რომ გაქრებოდა, რად არ ვიცოდით?! ვეტყვი, რა იყო ის გაზაფხული, როდესაც შეგხვდი და შემიყვარდი, ოპერის ბაღში სიზმრად ნახული, აკაკის ძეგლთან გაშლილი ვარდი. რა დამავიწყებს შენს ლამაზ თვალებს, რამ დამავიწყოს ეს ალუბლები? იცოდე, როცა სხვას შევიყვარებ, ამ სიყვარულზე ვესაუბრები!ლ.ასათიანი* * * ჩემო ანიკო! წაიკითხე ახლა ეს წერილი და გაიგე, ერთხელ და სამუდამოდ, როგორ არის საქმე და როგორ უნდა მოიქცე. რომ მწერ, ზამთარში მანდ დარჩიო, ზამთარში აქ ძალიან მკაცრი სიცივე იცის, საჭიროა კარგი თბილი ოთახი, შეშა, ნავთი, საჭმელი, ესენი კი ზამთარში აქ ძალიან ძნელი საშოვნელია, ბაზარი იხურება, სურსათი თითქმის არ იშოვნება, შეშა არ არის. ტყეები რომაა, ხომ არ გგონია, აქ ბევრი შეშა იყოს? ოჯახები, რომლებიც აქ ცხოვრობენ, აქედანვე იმარაგებენ შეშას, სურსათს და ყველაფერს. ჩემსავით მარტოკაცის ცხოვრება აქ ზამთარში შეუძლებელია. ასე მირჩია ყველამ, ექიმებმაც და სხვებმაც, მერე მე, კიდევაც რომ მქონდეს ეს პირობები, ხომ იცი, რანაირი კაციცა ვარ, ჩემი თავის მოვლაც როგორ შემიძლია, ხომ იცი?! აქ ზამთარში მხოლოდ ისეთი ოჯახები არიან, რომლებიც საკმაოდ შეძლებულნი არიან და რამდენიმე წელია ცხოვრობენ. ზამთარში აქ ამდენი ხალხი კი არ არის, ერთი დუქანია და მეტი არაფერი, მერე, სხვას რომ თავი დავანებოთ, სამსახურზე აქ ერთი ამბავია, ერთი ადგილის განთავისუფლებას ოცი კაცი შეჰყურებს… როგორც ხედავ, მე აქ ზამთარში ასე ვერ დავრჩები. თუ შენ შეგიძლია მოაწყო ეს ყველაფერი, ოთახიც იშოვნო, შეშაც, სამსახურიც, ფულიც და სურსათიც, დიდი სიამოვნებით, მაგრამ… ვერც შენ და ვერც მე ამას ვერ შევძლებთ. თბილისში უნდა დავბრუნდე. უნდა ვიმუშაო სადმე და რეჟიმით უნდა ვიცხოვრო. ასე კი არ კვდება ხალხი, ექიმობს და ცოცხლობს. ნამეტან ახსნა-განმარტებებს და მსჯელობებს თავი დაანებე, მე შენზე უფრო მინდა ყველაფერი. უკვე აღარ შემიძლია წერა, ისე მომეშალა ნერვები. თბილისში დავბრუნდები, დავწყნარდები და სადაც დაწყნარებულად ვიქნები, იქ უკეთესია ჩემთვის და ჩემი ავადმყოფობისათვის. რა ვქნა, შენ ძალიან შეწუხდები, ფეხმძიმედ ხარ, საერთოდ ხალხის შეწუხება კიდევ სირცხვილია. და ამიტომ თბილისში ეცადე ისევ ბინის შოვნას. მოვრჩები, ნუ გეშინია. არჩილმა კიდევ გამსინჯა და უკეთესი მდგომარეობააო, მერე ჩემი ავადმყოფობა, ხომ იცი, სხვანაირია, ნელ-ნელა მიდის. ჩემი გამოგზავნილი ამანათი თუ მიიღე. ფული არ მაქვს 5 მანეთის მეტი და ფეხსაცმელიც დამეხა. ასე, ჩემო ანიკო, მე უშენოდ ერთ თვესაც ვერ გავჩერდები, გინდა აქ იყოს და გინდა სხვაგან, ასეა ეს! შენი ლადო 1940. აბასთუმანი.ლადო ასათიანი 1943 წლის 23 ივნისს, 26 წლის ასაკში გარდაიცვალა ტუბერკულოზით. გარდაცვალებამდე ის კონსტანტინე გამსახურდიამაც მოინახულა. სიცოცხლის ბოლო წუთებში პოეტი შვილს ეალერსებოდა. ლადო ასათიანი ვაკის სასაფლაოზე დაკრძალეს. 1968 წლის 24 აპრილს პოეტის ნეშტი დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში გადმოასვენეს. ანიკო ვაჩნაძე საყვარელ მეუღლეს უკანასკნელ წუთებამდე არ მოშორებია და დარჩენილი ცხოვრება მისი ერთგული დარჩა.

ეთერ ლიპარტელიანი – შევეცდები, 2028 წელს საუკეთესო ფორმაში შევხვდე და მოვიპოვო ნანატრი ოქროს მედალი ოლიმპიურ თამაშებზე

საქართველოს ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის ვერსიით, 2025 წლის საუკეთესო ქართველმა სპორტსმენმა, ძიუდოისტმა ეთერ ლიპარტელიანმა ვიდეომიმართვა გაავრცელა.ძიუდოში მსოფლიო ჩემპიონმა ოლიმპიურ კომიტეტს მადლობა გადაუხადა აღიარებისთვის და აღნიშნა, რომ 2028 წლის ოლიმპიურ თამაშებზე ოქროს მედლის მოპოვებისთვის ყველაფერს გააკეთებს.„მინდა, მადლობა გადავუხადო ოლიმპიურ კომიტეტს ამ აღიარებისთვის. ეს არ არის მხოლოდ პირადი წარმატება, ეს არის იმ შრომის შედეგი, რომელიც ჩემ უკან დგას. მაშინაც კი, როცა შედეგები არ მქონდა, ბატონი ლერი (ხაბელოვი) ყოველთვის მამხნევებდა, მას ყოველთვის ჰქონდა იმედი, რომ ამ სპორტში ძალიან დიდ წარმატებას მივაღწევდი.შევეცდები, 2028 წელს საუკეთესო ფორმაში შევხვდე და მოვიპოვო ნანატრი ოქროს მედალი ოლიმპიურ თამაშებზე. თავდაუზოგავად ვიშრომებ და ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის, რომ 2028 წელი ისეთივე წარმატებული იყოს ჩემთვის, როგორიც ეს წელი იყო“, – აღნიშნა ლიპარტელიანმა.ეთერ ლიპარტელიანთან ერთად, წლის საუკეთესო სპორტსმენის წოდება მოფარიკავე სანდრო ბაზაძემაც მიიღო.

Pantone-მა 2026 წლის ფერი დაასახელა

ამერიკულმა კომპანია Pantone-მა 2026 წლის მთავარი ფერი დაასახელა.დაარსებიდან, 1999 წლიდან, ეს არის პირველი შემთხვევა, როცა Pantone-მა წლის მთავარ ფერად თეთრი ტონალობა შეარჩია.„PANTONE  Cloud Dancer“ - ეს არის ნეიტრალური თეთრი ფერი, რომელსაც მოაქვს სიმშვიდე და სისუფთავე ხმაურიან სამყაროში“, - ვკითხულობთ ოფიციალურ განცხადებაში.უკვე 20 წელზე მეტია, რაც Pantone წლის ფერს ასახელებს. ფერის შესარჩევად ტენდენციების პროგნოზიორები მთელ მსოფლიოში მოგზაურობენ, იკვლევენ მოდისა და დიზაინის სფეროს. წელიწადში ორჯერ კი, სხვადასხვა ქვეყნის წარმომადგენლების საიდუმლო შეხვედრა იმართება, სადაც, ორდღიანი დებატების შემდეგ, მომდევნო წლის ფერს ავლენენ.1963 წელს Pantone-მა ფერების საკუთარი სისტემა შექმნა, რომელიც სხვადასხვა ინდუსტრიაში გამოიყენება, მათ შორის, ბეჭდვაში, გრაფიკულ დიზაინსა და მოდაში.

მეცნიერებმა სისხლძარღვების ფარული დამაზიანებელი აღმოაჩინეს

ქალაქის ჰაერი უარყოფითად მოქმედებს სისხლძარღვებზე.ქალაქის ჰაერის ხანგრძლივი ზემოქმედება, დაბინძურების თუნდაც შედარებით დაბალი დონის დროს, დაკავშირებულია კორონარული არტერიების უფრო მძიმე დაავადებასთან. ეს არის დასკვნა, რომელიც ტორონტოს უნივერსიტეტის რადიოლოგებმა გააკეთეს.მკვლევარებმა გააანალიზეს 11 000-ზე მეტი ზრდასრული ადამიანის კომპიუტერული ტომოგრაფიის მონაცემები, შეადარეს მათი საცხოვრებელი მისამართები ჰაერის დაბინძურების მათ 10-წლიან ისტორიას. მათ შეაფასეს გულ-სისხლძარღვთა რისკის სამი ძირითადი მარკერი:არტერიული კალციფიკაცია, ათეროსკლეროზული ფოლაქების საერთო მოცულობ, სისხლძარღვების შევიწროების ხარისხი. შედეგებმა აჩვენა, რომ წვრილი შეწონილი ნაწილაკების PM2.5 კონცენტრაციის მხოლოდ 1 მიკროგრამით /კუბურ მეტრზე ზრდამ გამოიწვია კალციუმის ინდექსის 11 პროცენტით ზრდა. ათეროსკლეროზის ალბათობა გაიზარდა 13 პროცენტით, ხოლო კორონარული არტერიების მნიშვნელოვანი შევიწროების რისკი თითქმის მეოთხედით. განაგრძეთ კითხვა...

ბოლო სიახლეები