პაატა სალია: მას შემდეგ, რაც რუსეთი შეიჭრა უკრაინის ტერიტორიაზე, არ მინელებულა მცდელობები, რომ მოხდეს ამ ომში საქართველოს ჩათრევა

2008 წლის ომის დროს რატომ არ იყო ევაკუაციის გეგმა, რატომ არ განხორციელდა ევაკუაცია? დასკვნა მქონდა და დღესაც იგივე მაქვს, რომ გაიმეტეს მოსახლეობა საზარბაზნე ხორცად, გაიმეტეს ადმინისტრაციის თანამშრომლები, გაიმეტეს ადგილობრივი მუნიციპალიტეტი და ის რეგიონი მთლიანად, – ამის შესახებ სამხრეთ ოსეთის დროებითი ადმინისტრაციის ხელმძღვანელმა, 2008 წლის ომის დროს სამხრეთ ოსეთის დროებითი ადმინისტრაციის ჯანდაცვის და სოციალური უზრუნველყოფის სამსახურის ხელმძღვანელმა, თამაზ ბესტაევმა 2008 წლის აგვისტოს ომის თემაზე შექმნილი პარლამენტის დროებითი კომისიის სხდომაზე განაცხადა.მისი თქმით, ე.წ.სამხრეთ ოსეთის მაშინდელმა ე.წ. ხელმძღვანელმა, ედუარდ კოკოითმა 2008 წლის ივლისის შუა რიცხვებში ცხინვალიდან ქალების და ბავშვების ევაკუაცია დაიწყო, რაც ტელევიზიითაც გადაიცემოდა.„თანამშრომლებში შეშფოთება იყო, თუ ის ახორციელებს ევაკუაციას, რამისთვის ემზადება? ან იცის, რომ რამე უნდა მოხდეს? ინფორმაციული ვაკუუმი იყო, ამაზე ინფორმაციას ვერ მივიღებდით და ვაგრძელებდით ჩვეულ ცხოვრებას. ორშაბათიდან პარასკევამდე იქ ვიყავით, შაბათ-კვირას თბილისში ვბრუნდებოდით, თუ ადმინისტრაცია იქ იკეტებოდა. ავნევის ხეობის მიმართულებით ფრონტი უკვე მოხშირებული იყო და უკვე 7 აგვისტოს გააქტიურდა სროლები, უფრო იქით, ცხინვალი, თამარაშენისკენ. ჩვენი ადმინისტრაცია ქურთაში იყო, ეს არის ის ტერიტორია, რომელსაც ცხინვალამდე ორი კილომეტრი აშორებს. პროგრამულად, როგორც გაწერილი მქონდა, 7 აგვისტოს ჰუმანიტარული ტვირთი წამოვიღე ახალგორში, დავარიგე და უკვე გვიანი იყო, ერედვიდან გადავდიოდით შემოვლითი გზით წვერიახოს გზას. ამ დროს კომუნიკაცია მქონდა ხელმძღვანელის მოადგილესთან, ბატონი დიმიტრი სანაკოევი იქ არ ბრძანდებოდა. არ მახსოვს, ხეობა როდის დატოვა. მოადგილეს ვეკონტაქტებოდი, რა ხდება ჩვენთან, ხომ არის მშვიდობა-მეთქი, რამე ბრძანება ხომ არ არის? არაფერიო, ყველაფერი ნორმალურადააო“, – განაცხადა თამაზ ბესტაევმა.მისი თქმით, 8 აგვისტოს, დილით ტყვიავის საავადმყოფოში გაიარა, სადაც ჯანდაცვის სამინისტროს წარმომადგენლები სამხედრო ფორმებში იყვნენ.„ამ დროს ბომბდამშენის ხმები ისმოდა, მაგრამ რატომღაც ჩვენი მეგონა, ეს ხდება 8 აგვისტოს დაახლოებით 12:00 საათზე. სამსახურში რომ ჩავედი ავის მომასწავებელი სიჩუმე იყო, მოსახლეობა გარეთ არ იყო, სახლებში იყვნენ. სამსახურში გავაგრძელეთ მუშაობა. მოადგილესთან ხშირად მქონდა შეკითხვები, რა ხდება ჩვენს ცაზე, მეგონა, რომ ჩვენები ბომბავდნენ, ტელევიზიითაც გადაიცემოდა, ინტერნეტი არ იყო.  თანამშრომლებს ვუთხარი, სამხედრო არ გყავთ ვინმე, რომ გაგვარკვიოს, ეს „სუ“ ქართულია თუ რუსული? ტელევიზიით გადაიცემა, რომ კოკოითი გაიქცა და ცხინვალში ვიღას ესვრიან-მეთქი? მერე აღმოჩნდა, რომ რუსები იყვნენ. მივხვდი, რომ ქვეყნის ოკუპაცია იყო და დიდი მსხვერპლი. ტელევიზიებით აცხადებდნენ, რომ არ იყო ჩართული რუსული ჯარები და რომ მარტო კოკოითის ე.წ. სამხედროები გვიწევდნენ წინააღმდეგობას. 4-5 საათისთვის მოადგილემ მითხრა, რომ გორში ძალოვან სტრუქტურებთან თათბირზე მივდივართ. ინფორმაციული ვაკუუმი იყო. ვფიქრობდი, თუ ევაკუაციის გეგმა არსებობს, მეც მეტყვიან, ადმინისტრაცია დაცალეო და ევაკუაცია მოახდინე. ევაკუაციას ახორციელებს შინაგან საქმეთა სამინისტრო და თავდაცვა, ადგილობრივ მუნიციპალიტეტებს ჩააყენებდნენ საქმის კურსში და ასე შემდეგ. გორში ჩავედით, მოადგილე შებრძანდა საბჭოს სხდომაზე, მე არ შემიშვეს. გორიდან ყველაფერი იდეალურად ჩანდა: იბომბებოდა გორის ტერიტორია, ტყვიავის მიმართულებით სამხედრო ქვედანაყოფები, ფაქტია, რომ ვიყავით ძალიან ცუდ სიტუაციაში“, – განაცხადა თამაზ ბესტაევმა.მისი თქმით, იმ დროს ინტერნეტი არ იყო, მაგრამ ტელეფონი ჯერ იჭერდა.„დავრეკე ქურთის საავადმყოფოში, ხმამაღალი ტონალობით ვთქვი, რომ სასწრაფოდ დაცალეთ ხეობა, თუ რამე გაქვთ – აპარატურა, კომპიუტერი, ინსტრუმენტები, რაც შეიძლება ხელში აიღოთ და შეძლოთ გამოიტანოთ, გადმოდით გორისკენ. პირადი და სასწრაფოს მანქანები ჰყავდათ. მედპერსონალი და ექიმები ძირითადად ადგილობრივები იყვნენ. ერთი იყო მხოლოდ თბილისიდან. გავაფრთხილე ჩემი თანამშრომლები, ვინც იქ იყვნენ: ჩქარა დაცალეთ-მეთქი. ვრეკავდი ავნევის ხეობაში, გამგებელი იყო გონერი კაპანაძე, მასთან ვრეკავდი, მითხრა, თითქმის ალყაში ვართო. რუსები რომ შემოვიდნენ, დაიწყეს მაროდიორობა, ძარცვა, ხოცვა-ჟლეტა. 71 არის გარდაცვლილი, ადგილობრივი მოქალაქე. დარჩნენ მხოლოდ მოხუცები, რომლებიც არ ტოვებდნენ სახლს და ოჯახის წევრებს არ დაემორჩილნენ. ძირითადი მასა წამოვიდა. ეს მოხდა 8-ში და 9-ში. უკვე 9 აგვისტოს შევიდნენ რუსები და დარჩენილი მოხუცები დახვრიტეს. ამ დაბომბვის დროს 71 ადამიანია დაღუპული, რომელიც მერე აღვრიცხეთ. 8-ში და 9-ში ის გაფრთხილების დონე რომ არ მომხდარიყო, ვფიქრობ, მეტ მსხვერპლს მივიღებდით. რატომ არ იყო ევაკუაციის გეგმა? რატომ არ განხორციელდა ევაკუაცია? დასკვნა მქონდა და დღესაც იგივე მაქვს, რომ გაიმეტეს მოსახლეობა საზარბაზნე ხორცად, გაიმეტეს ადმინისტრაციის თანამშრომლები, გაიმეტეს ადგილობრივი მუნიციპალიტეტი და ის რეგიონი მთლიანად. ძალოვანებმა და მაშინდელმა ხელისუფლებამ იცოდნენ, რატომ არ განხორციელდა ევაკუაცია“, – განაცხადა თამაზ ბესტაევმა.

სიგიჟესთან რომ გვქონდა საქმე, მგონი, ამას დამატებითი განმარტებები აღარ სჭირდება, მაგრამ ჰქონდა თუ არა უცხოურ ზემოქმედებას ადგილი? ნებისმიერ უცხოურ შეხვედრებზე ბევრი საუბარი იყო ჩემთან ბევრ თემაზე. იყო ისეთი საკითხებიც, როცა კატეგორიულ მოთხოვნას დაგვიყენებდნენ რაღაც საკითხზე, მაგრამ ჩემთან არასდროს ყოფილა საუბარი, რომ გინდა არ გინდა, იქ ან სადმე სხვაგან უნდა გვეომა, – ამის შესახებ საქართველოს პარლამენტში „2003-2012 წლებში მოქმედი რეჟიმისა და რეჟიმის პოლიტიკური თანამდებობის პირების საქმიანობის შემსწავლელი დროებითი საგამოძიებო კომისიის“ სხდომაზე ზურაბ ნოღაიდელმა განაცხადა, რომელიც 2003-2004 წლებში საქართველოს ფინანსთა მინისტრი და 2007 წლის ნოემბრის ჩათვლით საქართველოს პრემიერ-მინისტრი იყო.ზურაბ ნოღაიდელმა უპასუხა კომისიის თავმჯდომარის თეა წულუკიანის შეკითხვას: „თავდაცვის ძალები არის თავდაცვის ძალები. თავდაცვის ძალები მთავარდსარდალმა და პოლიტიკურმა ხელისუფლებამ არ უნდა აქციოს საზარბაზნე ხორცად. არცერთმა პასუხისმგებლიანმა ხელისუფლებამ არ უნდა დააჭირვოს, რომ თავდაცვის ძალებსა და ჯარისკაცს დასჭირდეს თავგანწირვა იმისთვის, რომ გამოუვალ მდგომარეობაში ქვეყნის ერთგული დარჩეს და უბრალოდ, თავდაცვის ფუნქციას ვეღარ ასრულებს, მაგრამ პიროვნულ თავგანწირვაზე მიდის, რადგან ასე არიან გაზრდილი. ამისთვის ისინი ყოველთვის მზად არიან და ეს დაამტკიცეს აგვისტოს ომის დროს. ეს იყო ავანტურა, სიგიჟე, გარედან ერთი ან მრავალი ძალის დავალებებს ასრულებდა, თუ რასთან გვქონდა საქმე, რადგან ორჯერ ვერ მოახერხა. თქვენ ადასტურებთ ამას, გრიგოლ ვაშაძემ ისაუბრა ვრცლად მაღალპროფესიულად, ბესტაევმა და სხვებმა. პაატა დავითაიამაც დაადასტურა, რომ სამოქალაქო თავდაცვა არ იყო, სამთავრობო კომისია არ შექმნილა. თქვენ როგორ მიგაჩნიათ, მოვლენები შესაძლოა, ყოფილიყო გარედან მართული და, რეალურად, ჩვენ მარიონეტი გვყავდა ხელისუფლებად, პრეზიდენტად, რომელიც ქვეყნისთვის მავნებლურ გეგმას ახორციელებდა? რასთან გვქონდა საქმე?“„სიგიჟესთან რომ გვქონდა საქმე, მგონი, ამას დამატებითი განმარტებები აღარ სჭირდება, მაგრამ ჰქონდა თუ არა უცხოურ ზემოქმედებას ადგილი? ბევრი საუბარი იყო ჩემთან ბევრ თემაზე ნებისმიერ უცხოურ შეხვედრებზე. იყო ისეთი საკითხებიც, როცა კატეგორიულ მოთხოვნას დაგვიყენებდნენ რაღაც საკითხზე და ასე შემდეგ, მაგრამ ჩემთან არასდროს ყოფილა საუბარი, რომ ჩვენ გინდა არ გინდა, იქ ან სადმე სხვაგან უნდა გვეომა. იყო თუ არა მასთან ასეთი საუბარი, არ ვარ ამის შესახებ საქმის კურსში, შესაბამისად, არ გავაკეთებ პროგნოზს. მაქვს ჩემი აზრი, მაგრამ მაინც ჩემს აზრად დავიტოვებ. სამი წლის განმავლობაში ჩემთან არასდროს ყოფილა საუბარი ამ თემაზე, ბიძგი იმისკენ, რომ თქვენ აქ წადით, ამ კონფლიქტზე“, – განაცხადა ნოღაიდელმა.კომისიის თავმჯდომარემ, თეა წულუკიანმა ზურაბ ნოღაიდელს მიმართა: „ხუმრობანარევი ტონით რომ ვთქვა, საქართველოს ყოფილი პრემიერ-მინისტრი ამბობს, რომ ეჭვი არ შეგპარვიათ, რომ გარკვეული შლეგთა ჯგუფი მართავდა პროცესებს ქვეყნის საზიანოდ, ანუ სიგიჟესთან რომ გვქონდა საქმე, მაგრამ ეს გარედან მართულიც იყო თუ არა, ამაზე თქვენთან საუბარი არავის ჰქონია და არც ეჭვი შეგპარვიათ“.აღნიშნულის საპასუხოდ ნოღაიდელმა აღნიშნა: „არა“.

პროკურატურიდან დამიკავშირდნენ, მოწმის სტატუსით მობრძანდიო. რისი მოწმე ვარ?! საცირკო წარმოდგენაში რომ არ მივიღე მონაწილეობა? დაკავება უნდათ. მზად ვარ, მაგისტრ მოსამართლესთან ნებისმიერ დროს მოვიდე, – ამის შესახებ „ლელო საქართველოსთვის“ ლიდერი მამუკა ხაზარაძე სოციალურ ქსელში წერს.მამუკა ხაზარაძის თქმით, „გამიზნულად და სრული გააზრებით არ მივიდა არაღიარებულ პარლამენტში საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე“.„პროკურატურიდან დამიკავშირდნენ, მოწმის სტატუსით მობრძანდიო. ძალიან საინტერესოა, რისი მოწმე ვარ?! საცირკო წარმოდგენაში რომ არ მივიღე მონაწილეობა? რა თქმა უნდა, დაკავება უნდათ. მზად ვარ, მაგისტრ მოსამართლესთან ნებისმიერ დროს მოვიდე.კიდევ ერთხელ ვამბობ, გამიზნულად და სრული გააზრებით არ მივედი არაღიარებულ პარლამენტში, გაურკვეველ კომისიაზე, თუმცა, მიუხედავად იმისა, რომ სასამართლოს ბიძინას მურუსიძე მართავს, მზად ვარ, ამ სასამართლოშიც კი გავარჩიოთ ნებისმიერი ამბავი, რომელიც გაინტერესებთ“, – წერს მამუკა ხაზარაძე.საქართველოს პარლამენტის „2003-2012 წლებში მოქმედი რეჟიმისა და რეჟიმის პოლიტიკური თანამდებობის პირების საქმიანობის შემსწავლელი დროებითი საგამოძიებო კომისიის“ სხდომაზე გამოუცხადებლობის გამო მამუკა ხაზარაძის საქმე პროკურატურაში 25 მარტს გადაიგზავნა. საქართველოს პირველ არხს პროკურატურაში განუცხადეს, რომ უწყებამ მამუკა ხაზარაძის საქმეზე გამოძიება სისხლის სამართლის კოდექსის 349-ე მუხლით დაიწყო. 

საქართველოსთან მიმართებით ისევ ძველი სცენარის აღსრულების ინტერესია, ქვეყანას ჰყავდეს მთავრობა, რომელიც ნებისმიერ დავალებას შეასრულებს, ლატვიიდან იქნება თუ ბრიუსელიდან, – ამის შესახებ პარლამენტის პირველმა ვიცე-სპიკერმა, გია ვოლსკიმ განაცხადა.მისივე თქმით, ხისტი განცხადებების მიუხედავად, ლატვია და ლიეტუვა პირველ სავაჭრო პარტნიორად ისევ რუსეთს განიხილავენ და მასთან საკმაოდ სერიოზული ეკონომიკური ურთიერთობები აქვთ.„ლატვია და ლიეტუვა ხისტი განცხადებების მიუხედავად, პირველ სავაჭრო პარტნიორად ისევ რუსეთს იხილავენ და მათ საკმაოდ სერიოზული ეკონომიკური ურთიერთობები გააჩნიათ. ვერ იმას ვიტყვით, რომ ისინი სანქციების რეჟიმს მთლიანად იცავენ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ლატვია იმ რაოდენობის არყის იმპორტიორი ვერ იქნებოდა, რომელიც მას ბოლო პერიოდში გაუორმაგდა. თურმე, ლიტვა გაცილებით მეტ ღვინის აგზავნის რუსეთში, ვიდრე საქართველო. ესტონეთის ყოფილი პრემიერ-მინისტრის ქმარი რუსეთში ბიზნესს აკეთებს.საუბარი მხოლოდ ორმაგ სტანდარტზე კი არ არის, არამედ საკუთარი ქვეყნის წინააღმდეგ შეტევაზე, სადაც მთავარია პროპაგანდა და აღქმა, რასაც რეალობასთან კავშირი არ აქვს. ეს მოღალატეობრივი ნაბიჯებია, რომლებსაც შესაბამისი შეფასება არჩევნების დროს მიეცა. არავის უნდა უკვირდეს, რომ „ქართულ ოცნებას“ შესაბამისი მხარდაჭერა აქვს. ასევე, საქართველოსთან მიმართებით ისევ ძველი სცენარის აღსრულების ინტერესია. საქართველო ის ქვეყანა უნდა იყოს, სადაც იქნება არა ეროვნულ ინტერესებზე ორიენტირებული მთავრობა, არამედ მთავრობა, რომელიც ნებისმიერ დროს ნებისმიერ დავალებას შეასრულებს, ლიეტუვიდან იქნება, ლატვიიდან, ესტონეთიდან თუ ბრიუსელიდან“, – განაცხადა ვოლსკიმ.

ყოველთვის ვახერხებდით საბრძოლო მოქმედებების თავიდან აცილებას, ასე მოვახერხეთ 2006 წელს, როცა ბრძოლის ზღვარზე ვიყავით, სრულიად დარწმუნებული ვარ, რომ ასე უნდა მომხდარიყო 2008 წელსაც, – ამის შესახებ საქართველოს პარლამენტში „2003-2012 წლებში მოქმედი რეჟიმისა და რეჟიმის პოლიტიკური თანამდებობის პირების საქმიანობის შემსწავლელი დროებითი საგამოძიებო კომისიის“ სხდომაზე ზურაბ ნოღაიდელმა განაცხადა, რომელიც 2003-2004 წლებში საქართველოს ფინანსთა მინისტრი და 2007 წლის ნოემბრის ჩათვლით საქართველოს პრემიერ-მინისტრი იყო.ამასთან, საგამოძიებო კომისიის ხელმძღვანელმა, თეა წულუკიანმა ნოღაიდელს მიმართა კითხივთ: „პრაქტიკულად, იგივე კაბინეტი გადაიბარეთ პრემიერობისას. მხოლოდ ფინანსთა მინისტრი დაინიშნა თქვენს ადგილას. ამ პერიოდში თავდაცვის მინისტრი ირაკლი ოქრუაშვილი აკეთებს ასეთ განცხადებას, რომ „ჩვენ ახალ წელს შევხვდებით ცხინვალში“. იყო თუ არა ეს თქვენთან შეთანხმებული და რამდენად გემორჩილებოდათ?“ ნოდაღაიდელმა განაცხადა, რომ „თავდაცვის მინისტრის მარტო ეს განცხადება კი არა, არცერთი განცხადება ჩემთან შეთანხმებული არც იყო და არც უნდა ყოფილიყო“.„სულ სხვანაირი სახელმწიფო მოწყობის სისტემა იყო და შესაბამისად, მე როგორც კაბინეტის ხელმძღვანელს და ჩემი საკონსტიტუციო უფლებამოსილებები იყო ეკონომიკა. მასთან დაკავშირებული სხვა სოციალური და ა.შ. საკითხები. თავდაცვა, უსაფრთხოება, საგარეო პოლიტიკა იყო პრეზიდენტის განსაკუთრებული უფლებამოსილება და შესაბამისად, თავდაცვის მინისტრის მარტო ეს განცხადება კი არა, არცერთი განცხადება ჩემთან შეთანხმებული არც იყო და არც უნდა ყოფილიყო. მიდგომებს თავისთავად ეწინააღმდეგებოდა. ეს იყო ძალიან უსარგებლო, სრულიად არასაჭირო განცხადება. ისედაც ყველამ კარგად ვიცოდით, რომ არანაირ ახალ წელს ცხინვალში არ შეხვდებოდა ირაკლი ოქრუაშვილი და დღეს ხომ მით უმეტეს, კარგად ვიცით. ეს ერთი განცხადებაა, თორემ კრიზისი რეალურად ამ თემის ირგვლივ მუდმივად იყო საქართველოში იმ პერიოდში, ასეთი არასაჭირო მოქმედებები და განცხადებები ერთი არ იყო, მრავალი იქნებოდა, სხვა, ბევრად უფრო რთული და კრიზისული საკითხებიც იყო. ერთხელ კინაღამ ვიყავით კიდეც ბრძოლის ზღვარზე, რისი შეჩერება ძალიან დიდი ძალისხმევის შედეგად ძლივს მოავხერხეთ, 2006 წელს. შესაბამისად, ასეთი კრიზისები, არასაჭირო, არასასარგებლო, სრულიად კონტრპროდუქტიული განცხადებები მარტო ერთი არ ყოფილა სამწუხაროდ, ძალიან ბევრი კრიზისი იყო, მაგრამ, ამის მიუხედავად, ყოველთვის ვახერხებდით საბრძოლო მოქმედებების თავიდან აცილებას, რაც ასევე 2008 წელსაც, სრულიად დარწმუნებული ვარ, უნდა მომხდარიყო“, – განაცხადა ზურაბ ნოღაიდელმა.თეა წულუკიანმა ზურაბ ნოღაიდელს კიდევ ერთი კითხვით მიმართა: „კონსტიტუციურად რომ განვმარტოთ, არ გექვემდებარებოდნენ თავდაცვის, იუსტიციის, შინაგან საქმეთა და საგარეო საქმეთა მინისტრები, მაგრამ კონფლიქტების მოგვარების საკითხში სახელმწიფო მინისტრი თქვენ გექვემდებარებოდათ. მაშინ რატომ მოხსენით, თუ ასეთი მშვიდობის ინიციატივები ჰქონდა, წარმატებული, ის ხომ გათავისუფლდა თანამდებობიდან, საუბარია გიორგი ხაინდრავაზე, რომელიც ითვლებოდა საზოგადოების თვალში, რომ ის იყო წარმატებული – ჩადიოდა სოხუმში, ცხინვალში არაერთხელ, აკავშირებდა ხალხებს. მას ჰყავდა მოადგილე გიორგი ვოლსკი. როდესაც ხაინდრავა მოხსნეს, ვოლსკიც გათავისუფლდა. საზოგადოებამ ეს აღვიქვით როგორც უკან გადადგმული ნაბიჯი შერიგებისა და მშვიდობიანობის პროცესში. რატომ მიიღეთ ეს გადაწყვეტილება?“ რაზეც ნოღაიდელმა აღნიშნა:„ეს გადაწყვეტილება არ იყო უშუალოდ დაკავშირებული სამშვიდობო პროცესთან ან გიორგი ხაინდრავას ამ მიმართულებით მუშაობასთან, არამედ სხვა, დანარჩენ მინისტრთა კაბინეტის წევრებთან, დანარჩენ ოთხთან ურთიერთობის საკითხების პრობლემა იყო. სულაც არ იყო სავალდებულო ამ დროს სამშვიდობო პროცესი ნორმალური მიმართულებით არ განვითარებულიყო. ეს ერთმანეთთან პირდაპირ კავშირში, ჩემი აზრით, არ არის, თუმცა ცხადია, სამწუხაროდ, შემდგომი მინისტრები გოგა ხაინდრავას ინიციატივის და შესაძლებლობების ვერ აღმოჩნდნენ“, – აღნიშნა ნოღაიდელმა.საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე დასმულ შეკითხვაზე, თუ ჰქონია მაშინდელ პრეზიდენტთან აზრთა სხვადასხვაობა მაინც, ზურაბ ნოღაიდელმა განაცხადა, რომ კონფლიქტი და ჩხუბი ჰქონდათ ბევრი, ბევრჯერ და ხშირად.„ძირითადად ეკონომიკაზე, ფინანსებზე და ა.შ. მაგრამ პარალელურად, მაგ საკითხებზეც. შეიძლება, უშუალოდ ცხინვალის რეგიონს არ შეეხებოდა, მაგრამ ასეთი საკითხი ბუნებრივია, ბევრი იყო. მათ შორის ცხადია, კამათი გვქონდა ამ საკითხზეც, ეს განცხადებები, რომელიც სრულიად არასაჭირო იყო, მაგრამ ამაზე უფრო სხვა მნიშვნელოვანი, ღრმა საკითხებიც იყო. რომელი ერთი მაგალითი მოგიყვანოთ, არც კი ვიცი. 2006 წლის კონფლიქტზე, უშუალოდ ზუსტი პერიოდი არ მახსოვს, ოქრუაშვილის გადადგომას მოჰყვა ეს კონფლიქტი ცხინვალის რეგიონში და ფაქტობრივად, ჩვენ ვიყავით შეიარაღებული კონფლიქტის ზღვარზე, რომლის მოგვარებაც მოხერხდა ჩხუბით. პრეზიდენტთან ვიჩხუბე, ვისთან უნდა მეჩხუბა. ხელჩართულ ბრძოლაში კი არ გადავსულვართ, მაგრამ დარწმუნებით. ვერ გეტყვით, თავდაცვის მინისტრთან ერთად რა გეგმა ჰქონდა, მასთან არ მისაუბრია. მე ვხედავდი, რომ მიდიოდა სერიოზული მოძრაობა სერიოზული დაძაბულობოსკენ. თქვენ აღნიშნეთ, რომ ბევრი იყო დაძაბულობები, ერთი კომისია და ერთი პარლამენტის ვადები შეიძლება, არ ეყოს. აქ საუბარია ძალიან მნიშვნელოვან კონფლიქტზე. ჩვენ ამ დროს ვიყავით ზღვარზე. მე ამ სიტუაციას 2008 წელთან იმიტომ კი არ ვადარებ, რომ თავი მოვიწონო, არამედ იმიტომ, რომ ეს ყველაფერი თავიდან აცილებადი იყო და მაშინ ამის თავიდან აცილება მოხერხდა. არ მინდა, ისე გამიგოთ, რომ მე ასეთი ძალიან მაგარი ბიჭი ვიყავი, ცხადია, მაგრამ იმ მომენტში მოხერხდა ამ კონფლიქტის თავიდან აცილება, შესაბამისად, დარწმუნებული ვარ, სოზარ სუბარმაც ამ ამბების შესახებ იცის.მე არ მგონია, რომ მხოლოდ ჩემი დამსახურებაა, ვერ იქნებოდა მხოლოდ ჩემი დამსახურება. სრულიად დარწმუნებული ვარ, რომ კომპლექსური საუბრების შედეგი იყო. ჩაერია თუ არა უცხოური ძალა, ჩვენი ჩვენი პარტნიორები, სიმართლე რომ გითხრათ, არ მახსოვს“, – აღნიშნა ნოღაიდელმა.