დოლიძის ქუჩის კუთხეში ავტობუსი გაჩერებაზე შევარდა

ოკუპირებულ გალში მომხდარ ტრაგედიას აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის მთავრობის თავმჯდომარე ლევან მგალობლიშვილი სოციალურ ქსელში ეხმაურება. „ძალიან დამწუხრებული და შეძრწუნებული ვარ ტრაგედიით, რომელსაც დროებით ოკუპირებული გალის რაიონის სოფელ საბერიოში ხუთი ბავშვის სიცოცხლე ემსხვერპლა. ვერცერთი სიტყვა ვერ გადმოსცემს იმ ტკივილს, რასაც ახლა ჭოლარიების ოჯახი და მთელი საქართველო განიცდის. ძალიან ვწუხვარ მომხდარის გამო, ვუსამძიმრებ ოჯახს და ახლობლებს, ჩვენ მათ გვერდით ვართ“, – წერს ლევან მგალობლიშვილი. ოკუპირებული გალის რაიონის სოფელ საბერიოში ხანძარს ხუთი ბავშვი ემსხვერპლა.

სამსუნი-ტრაპიზონი-სარფის მაღალსიჩქარიანი მატარებლის ხაზის პროექტი უზრუნველყოფს სარკინიგზო ტრანსპორტირებას ანკარას, შავი ზღვის რეგიონსა და საქართველოს შორის, – ამის შესახებ თურქეთის პრეზიდენტმა, რეჯეფ თაიფ ერდოღანმა რიზეში, თურქეთის მმართველი პარტიის კონგრესზე განაცხადა. თურქეთის პრეზიდენტის თქმით, ამ პროექტის განხორციელების შემდეგ ერთმანეთს დაუკავშირდებიან ქალაქები ორდუ, გირესუნი, ტრაპიზონი, რიზე და ართვინი ჩქაროსნული მატარებლის ხაზით, რომელიც სამსუნიდან დაიწყება. „ამრიგად, რიზე რკინიგზას პირველად შეხვდება, ტრანსპორტის მინისტრი აქ არის. მე ამას ვამბობ, როდესაც მას თვალებში ვუყურებ“, – განაცხადა რეჯეფ თაიფ ერდოღანმა. გასული წლის ბოლოს ცნობილი გახდა, რომ თურქეთის მთავრობა სამსუნი-სარფის დამაკავშირებელი რკინიგზის მშენებლობას იწყებს. თურქეთის ტრანსპორტის და ინფრასტრუქტურის მინისტრმა, აბდულკადირ ურალოღლუმ განაცხადა, რომ 509 კილომეტრის სიგრძის სამსუნი-სარფის რკინიგზა 10 მილიონ ადამიანს მოემსახურება. სარკინიგზო მაგისტრალის მშენებლობის დაწყება უახლოეს მომავალში იგეგმება.

 ამის შესახებ ბოდბის მიტროპოლიტმა მეუფე იაკობმა ქადაგებისას განაცხადა: ჩვენთან ჩატარდა არჩევნები, ჯვარი წერია საქართველოს, როდისმე დაგვიდგეს  ისეთი დრო, რომ ოჯახური სიწმინდე სათუო გახდეს. ვისაც ღმერთი უყვარს, ყველასთვის ძვირფასია ოჯახური სიწმინდე. ჩვენთან არჩევნები არ იყო პარტიებს შორის არჩევანი, პირდაპირ გეტყვით, აქ აბსოლიტურად სხვა რამეზე იყო არჩევანი, აგერჩია ღმერთი თუ აგერჩია თანამედროვე, ბოლო 50 წელში მიღებული კანონების მიმდევარი ხალხის რაღაცა. ...საზოგადოებას ან არჩევანი უნდა გაეკეთებინა ან ოჯახურ სიწმინდეზე და ამას მიჰყავხარ ღმერთთან ან სიწმინდეზე უარი უნდა გეთქვა. რისთვის კვდებოდა ჩვენთან 100 000 კაცი, რისთვის კვდებოდა 6 000 ბერი, 9 ძმა ხერხეულიძე, 300 არაგველი და მრავალი სხვა. რისთვის იხოცებოდნენ რომ მეტი პური და მეტი შემოსავალი ჰქონოდათ? ღმერთმა ადამიანი რომ შექმნა, არ უშლის კარგ ცხოვრებას, არ უშლის რომ სიმდიდრე ჰქონდეს, მაგრამ გააჩნია რის ხარჯზე. ამიტომ ჩვენთან ქართველმა ხალხმა გააკეთა არჩევანი  და ვისაც გონიერება, გონიერი თვალი, გონიერი გული ახელილი ჰქონდა, მიუხედავად იმისა, მართლმადიდებელი იყო თუ სხვა რელიგიის წარმომადგენელი, ღმერთი აირჩია  და სიწმინდე აირჩია.

 ამის შესახებ ბოდბის მიტროპოლიტმა მეუფე იაკობმა ქადაგებისას განაცხადა: ახალგაზრდებს განსაკუთრებული მოფერება სჭირდებათ,ჩვენც ვიყავით ახალგაზრდები, ასე ვთქვათ, სისხლი გვიდუღდა და ნებისმიერ სისულელეზეც წამსვლელენიც ვიყავით და თავსაც არ დავზოგავდით. მთვარია, გონივრულად მიდიოდე, ცივი გონებით და ცხელი გულით მიდიოდე, მარტო ცხელი გული არაფერს არ ნიშნავს, შეიძლება მტრის  წისქვილზე დააახა წყალი. ცხელი გულით იყვნენ წინა საუკუნეში, კომუნიზმი რომ მოგვიტანეს და ეკლესიებს ანგრევდნენ, ხოდა მასე ასე უნდა ვიყოთ. ძალიან ნიჭიერი თაობა გვყავს, მაგრამ სამწუხაროდ, სასკოლო განათლებიდან მოყოლებული,ოჯახებშიც ვერ ვასწავლეთ ანალიზის გაკეთების უნარი, კრიტიკული აზროვნების უნარი უმეტესობას არ აქვს და ამიტომ ძალიან ადვილად მოსანადირებლები არიან ხოლმე ლამაზი იდეებით. ჩვენ უნდა გავაკეთოთ ის, რომ უნდა დაველაპარაკოთ, თვითონაც უნდა მოინდომონ. არავისთან არ უნდა მოერიდოთ საუბარი, არც ოპოზიციასთან, არც მთავრობასთან, არც ეკლესიასთან. შეიძლება ჩვენ სხვადასხვა აზრი გაგვაჩნდეს, მაგრამ დაველაპარაკოთ ერთმანეთს და რაღაც საერთო აზრზე მივალთ.

საშობაო მარხვა ქრისტეშობის დღესასწაულისადმი მომზადების პერიოდია. ლეონ დიდი წერს: „მარხვის შენახვა წელიწადის ოთხივე დროში გვიხდება, რათა მთელი წლის განმავლობაში ვაცნობიერებდეთ, რომ განუწყვეტლივ ვსაჭიროებთ განწმენდას; რათა ჩვენს დაუდევარ ცხოვრებაში ყოველთვის ვცდილობდეთ მარხვითა და მოწყალების გაღებით შევმუსროთ ცოდვა, რომელიც მრავლდება ხორცის უძლურებითა და უწმინდური ზრახვებით“. ლეონ დიდის სიტყვებით, საშობაო მარხვა არის უფლისადმი გაღებული მსხვერპლი წლის განმავლობაში მოწეული ნაყოფისათვის. „როგორც უფალმა უხვად მოგვმადლა მიწიერი ნაყოფი, - წერს წმიდანი, - ასევე ამ მარხვის განმავლობაში ჩვენც გულუხვნი და მოწყალენი უნდა ვიყოთ გლახაკთა მიმართ“. სვიმეონ თესალონიკელის სიტყვებით, „შობის მარხვა მოსეს მარხვას განასახიერებს, რომელმაც ორმოცდღიანი მარხვის შემდეგ უფლისაგან ქვის ორი ფირფიტა მიიღო, რაზეც ამოტვიფრული იყო უფლის სიტყვები. ჩვენ კი, ორმოცი დღის მარხვის შედეგად, ვიხილავთ და ყოვლადწმიდა ქალწულ მარიამისაგან ვღებულობთ ცოცხალ სიტყვას, რომელიც ამჯერად ქვებზე კი არ არის ამოტვიფრული, არამედ ხორცშესხმული და ხორციელად შობილია, რომლის ღვთაებრივ სისხლსა და ხორცს ვეზიარებით“. საშობაო მარხვა დაწესებულია იმისთვის, რომ ქრისტეშობის დღესასწაულისათვის თავი სინანულით, ლოცვითა და მარხვით განვიწმიდოთ, რათა წმიდა გულით, სულითა და სხეულით შევძლოთ მოწიწებით მივეახლოთ ამქვეყნად მოვლენილ ძე ღვთისას; გარდა ჩვეულებრივი ძღვენისა და მსხვერპლისა, მას ჩვენი წმიდა გული მივუძღვნათ. “ერთმა ბერმა გაბრიელ ბერს ჰკითხა – მარხვა რა არისო? ახლავე აგიხსნიო, უთხრა მამა გაბრიელმა და ჩამოუთვალა მას ბავშვობიდან ჩადენილი მისი ცოდვები. ყველა ცოდვა გაუხსენა: ეს რომ გააკეთე და ის რომ ჩაიდინეო. შემდგომში ამ ბერმა თქვა: მე სირცხვილისაგან აღარ ვიცოდი რა მეთქვა. დავვარდი ტირილად და აღარაფერი მახსოვდა. იგი უცებ შეიცვალა, გაღიმებული სახე მიიღო და მითხრა: მოდი, საჭმელი ჭამე და ერთად კარგად მოვილხინოთ. მე ვუთხარი, რომ არ შემეძლო, რადგან ძალიან ცუდად გავხდი. მაშინ კი მივიღე დასმულ კითხვაზე სრული პასუხი: – აი, ეს არის მარხვა – როდესაც ცოდვების გამო სინანული გაქვს და საჭმელი არ გახსოვს... მარხვაში თუ არ გაეცი მოწყალება, რითაც შეგიძლია, თუნდაც კეთილი სიტყვით, კეთილი რჩევით, თუ არ დაინახე მოყვასის გაჭირვება, შეიწირავს კი უფალი ასეთ მარხვას?