თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ახალი ქართული ენის კათედრის პედაგოგმა, გიორგი გოგოლაშვილმა „2003-2012 წლებში მოქმედი რეჟიმისა და რეჟიმის პოლიტიკური თანამდებობის პირების საქმიანობის შემსწავლელ დროებითი საგამოძიებო კომისიის“ სხდომაზე განაცხადა, რომ 2004-2005 წლებში განათლების სამინისტროს მხრიდან მძიმე ღონისძიებები ჩაატარდა ქართული ენის მიმართულებით.
ამასთან, კომისიის სხდომაზე გოგოლაშვილმა განათლების სამინისტროში ალექსანდრე ლომაიასთან შეხვედრა გაიხსენა.
„ხელისუფლება როცა მოვიდა, ერთდროულად ჩაატარა რამდენიმე მძიმე ღონისძიება ქართული ენის მიმართ. გაუქმდა ენის სახელმწიფო პალატა, პრეზიდენტთან არსებული სახელმწიფო კომისია ქართული ენისა. ეს ხდებოდა 2004-2005 წლებში. გაუქმდა პარლამენტში არსებული ქართული ენის ქვეკომიტეტი, უმაღლეს სასწავლებლებში სავალდებულო ქართული ენის სწავლება, დაიხურა ყველა სატელევიზიო პროგრამა: „ჩვენი ენა ქართული“, „ენაი შემკული და კურთხეული“ და ასე შემდეგ. დაიხურა ყველა ჟურნალ-გაზეთი. ცოტა მოგვიანებით, პირველ კლასში ქართულის საათები გაუყვეს ინგლისურს. არაერთგზის დაიწერა, რატომ ხდებოდა ასეთი მასშტაბური შეტევა. ლომაიას ვკითხე, ეს არის სამინისტროს პოზიცია, თუ გიგი თევზაძის პოზიცია-მეთქი. მაშინ ამაზე პასუხი არ გაუციათ. მეორე კითხვაც დავსვი: გიგი თევზაძემ თქვა, ჩვენ არ ვითანამშრომლებთ ჯავახიშვილის უნივერსიტეტთანო. უპირველეს უმაღლეს სასწავლებელთან, განათლების სისტემაში უპირველეს დაწესებულებასთან არ ვითანამშრომლებთ, ეს მისი პირადი აზრია, თუ სამინისტროს აზრი-მეთქი. ეს კითხვები როცა დავსვი, შეხვედრას ესწრებოდა თავად მინისტრი, მისი მოადგილე, ალექსანდრე დიდებულიძე, ბელა წიფურია, რატი ამაღლობელი, საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი და კიდევ მაღალჩინოსნები, გიგი თევზაძე და სიმონ ჯანაშია. ეს კითხვები დავსვი ოფიციალურად, მაგრამ პასუხი არ მიმიღია. პროფესორებიდან შეხვედრაზე იყვნენ მიხეილ ქურდიანი, ჯემალ მებონია, თენგიზ სანაძე“, – განაცხადა გიორგი გოგოლაშვილმა.
როგორც გიორგი გოგოლაშვილმა განმარტა, აღნიშნული შეხვედრა განათლების სამინისტროში 2004 წლის ბოლოს, ლომაიას მიწვევით შედგა.
„ლომაიას მოვთხოვეთ, მოსულიყო უნივერსიტეტში, შეგვხვედროდა ამ გართულებულ სიტუაციაში. მან მიგვიწვია სამინისტროში და 6-7 კაცი ვიყავით. ეს ხდება 2004 წლის ბოლოს. ვითხოვეთ, მოსულიყო ჩვენთან. კანონის მიღების საკითხი როცა დგებოდა, ლომაიამ მოისურვა უნივერსიტეტში სტუდენტებთან შეხვედრა. ეს ძალიან მძიმე საკითხი იყო. არ უნდოდა ჩვენთან შეხვედრა, ჩვენ გვლანძღავდა და „კმარას“ აქტივისტებმა მოაწყვეს ორგანიზებული შეხვედრა სააქტო დარბაზში ლომაიასა და სტუდენტებს შორის. სტუდენტებთან გვლანძღავდა, უნივერსიტეტი უნდა გადავარჩინოთ, კორუმპირებულების ხელშიაო. ამის შემდეგ იყო, რომ გააძევეს უნივერსიტეტიდან, უკანა კარიდან გაიყვანა დაცვამ. ამ გართულებულ სიტუაციაში მოვისურვეთ ჩვენ შეხვედრა, მან თვითონ მიგვიწვია სამინისტროში და იქ მოხდა ეს საუბარი. პირადად მე, ღია წერილი მივწერე ნოდარ გრიგალაშვილს, გაზეთ „თბილისში“ დაიბეჭდა ის. ეს ხდება 2005 წელს. ოტია იოსელიანი ჩავრთეთ, ესეც ჟურნალისტური ხერხი იყო, გვიშველეთ, რაღაცო. ეს ფაქტები იმდროინდელ პრესაში დაფიქსირებულია. არსად წამიკითხავს უარყოფა იმისა, რომ ასეთი რამ არ უთქვამს“, – განაცხადა გიორგი გოგოლაშვილმა.
კომისიის თავმჯდომარე თეა წულუკიანმა გოგოლაშვილს მიმართა: „ცოცხალია და იქნებ ახლა თქვას რამე გიგი თევზაძემ, რატომ აპირებდა ინგლისურის სახელმწიფო ენად ქცევას მაშინდელი განათალების სამინისტრო სააკაშვილთან ერთად“.
ამასთან, გიორგი გოგოლაშვილის განცხადებით, „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს დაიწყო დარტყმა სტრუქტურაზე, სამეცნიერო და აკადემიური სექტორების განადგურება.
„ეს იყო დასაწყისი ეტაპი ამ ბრძოლებისა. როცა გვემუქრება, რომ ნაჯახით ამოვძირკვავ, აკეთებს მეორე განცხადებას, მე შევქმნი ამბიციურ უნივერსიტეტს ამის ნაცვლადო. ილიაუნზე, ილიას უნივერსიტეტზეა ლაპარაკი. ეს ტერმინიც მისია – ამბიციური უნივერსიტეტი და შემდეგ აჩუქეს კიდეც გიგი თევზაძეს ის უნივერსიტეტი. ერთი იყო სტრუქტურული შეტევა, რეორგანიზაცია, ანუ დარტყმა სტრუქტურაზე, მეორე სამეცნიერო სექტორის განადგურება და მესამე, აკადემიური სექტორის განადგურება. მიზანმიმართულად დაიწყო ამ სამი ეტაპის შესრულება“.
საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე გიორგი გოგოლაშვილმა 27 სექტემბერს გამართული საბჭოს სხდომაც გაიხსენა.
„27 სექტემბერს საბჭომ განიხილა „კანონი უმაღლესი განათლების შესახებ“. სამსაათიანი სხდომა იყო და მკვეთრად უარყოფითი დასკვნა გაკეთდა, რომ ასეთი კანონი დაღუპავს უმაღლეს განათლებას. მივმართეთ პარლამენტსაც და პრეზიდენტს ცალკე გაეგზავნა წერილი, ეს არის 27 სექტემბერი. ამას მოჰყვა შტურმი უნივერსიტეტზე, 28 სექტემბერს მიხეილ სააკაშვილის პირდაპირი ჩართვა გაკეთდა დილის საინფორმაციო საშუალებებში და დაიწყო უნივერსიტეტის ლანძღვა „წითელი პროფესორები“, „კორუმპირებულები“, „ჩარეცხილი“ შემდეგ ჩაემატა ამ ლექსიკას და ა.შ. რომ „ჩვენ არ გვინდა პროგრესი, ჩვენ არ გვინდა რეფორმა“, აი ასეთი განწყობით. მეორე ფრონტი გახსნა მინისტრმა ლომაიამ. ის ყოველ გამოსვლაში ხმარობს ტერმინებს: „უსირცხვილო, უსინდისო, კორუმპირებულები“. პირდაპირ ეს სიტყვები ისმის ჩვენ მიმართ და რადგან ჩვენ წინააღმდეგი ვართ რეფორმის. მესამე ფრონტი თუ შეიძლება, ფრონტი ასე ითქვას, სამინისტროში მაშინ იყო, საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურს პოეტი რატი ამაღლობელი როცა ხელმძღვანელობდა. იმ დღესვე გამოდის რატი ამაღლობელი, მას გვერდით უდგანან, ზურგს უმაგრებენ მისი თაობის ცნობილი ახალგაზრდები: ლაშა ბუღაზე, ლაშა ბაქრაძე, ზაალ სამადაშვილი და ვიღაცები, რომ უნივერსიტეტი წინააღმდეგია რეფორმის. ჩატარდა სხდომა, დაიწუნეს კანონპროექტი და არცერთი კონკრეტული წინადადება არ თქმულა ამ განხილვაზე. სხვათა შორის, განხილვის შედეგები გაზეთში დაიბეჭდა, შევხვდით ჩვენ სამინისტროში, ეს გაზეთი დავუდე წინ რატი ამაღლობელს და ვუთხარი, აი ეს არის ის. სხვათა შორის ყველა უნივერსიტეტელი გამოიყენა ლომაიამ ჩვენ წინააღმდეგ: რატი ამაღლობელი, გიგი თევზაძე, სიმონ ჯანაშია და ასე შემდეგ, რომ მათ ებრძოლათ ჩვენ წინააღმდეგ“,-განაცხადა გოგოლაშვილმა.