კვირა, დეკემბერი 21, 2025

8 მითი კატების შესახებ

ადამიანები კატების ხასიათსა და თავისებურებებს  ნაკლებად იცნობენ, ვიდრე ძაღლებისას.  მათ შესახებ უამრავი მითი და მცდარი წარმოდგენა არსებობს.  ამ შემთხვევაში ჩვენ ვისაუბრებთ საქართველოში 8 ყველაზე მეტად გავრცელებულ სტერეოტიპზე, რა თქმა უნდა, მათი დანგრევის მიზნით.

მითი 1 –  შავი კატა – თარსი კატა  

თუ გულუბრყვილოდ ფიქრობთ, რომ შავი კატის ცუდ იღბალთან ასოცირების ცრურწმენა უკვე მივიწყებულია, ცდებით. სამწუხაროდ, დღემდე შავი შეფერილობის კატებს მეტი პრობლემა ექმნებათ, უფრო ხშირად ხდებიან ადამიანური აგრესიის და სხვადასხვა რიტუალების მსხვერპლი, ვიდრე მათი სხვა ფერის თანამოძმეები. ამ დამოკიდებულების გამო მათთვის პატრონის პოვნის შანსიც უფრო მცირეა.

მოკლედ,  თუ შავი კატა წინ  გადაგირბენთ, შეგიძლიათ მშვიდად განაგრძოთ გზა.


მითი 2 –  კატა მაინც ველურია (ანურა უნდა კატას სახლში?!)

დავიწყოთ იქიდან, რომ არსებობს ველური, ქუჩის და სახლის კატების პირობითი კატეგორიები.

ველურ კატას ადამიანთან შეხება საერთოდ, ან თითქმის არა აქვს. ისინი გაგვირბიან და მათი მოშინაურება კნუტობის შემდეგ შეუძლებელია. ანუ, ველურ კატას სახლში არ უნდა.

ე. წ. ქუჩის კატები დიდი სიამოვნებით იცხოვრებდნენ სახლის პირობებში, თუმცა მათ უბრალოდ  არ გაუმართლათ. ეს ცხოველები მეტწილად არიან თბილები, მოსწონთ ადამიანთან ურთიერთობა და გადარჩენისათვის ხშირად ჩვენი დახმარება სჭირდებათ – ანუ, ქუჩის კატას სახლში უნდა.
რაც შეეხება შინაურ  კატებს, ისინი სახლის პირობებში ისევე კარგად გრძნობენ თავს, როგორც ჩვენ.

 

მითი 3  – კატას რა მოვლა უნდათვითონ უვლის თავს

ის ფაქტი, რომ კატები ძაღლებზე გაცილებით დამოუკიდებლები არიან, ხშირად ხდება მათ მიმართ უყურადღებობის მიზეზი, რაც სინამდვილეში ცხოველის ჯანმრთელობასა და სიცოცხლის ხანგრძლივობაზე ცუდად აისახება. მაგალითად, კარგად მოვლილი კატა გაცილებით დიდხანს ცხოვრობს, ვიდრე ის, რომელიც „საკუთარ თავს თვითონაც მშვენივრად უვლის“.

ამ მითის ბევრი ქვემითიც არსებობს, მაგალითად:  კატა თვითონ ირჩენს ჭრილობას ლოკვით. რეალურად, ამ ქცევით ის შეხორცებას უშლის ხელს. ზოგადად, მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ ცხოველის ყველა ბუნებრივი ქცევა კონსტრუქციულობისკენ არ არის მიმართული. კატას ზუსტად ისევე სჭირდება ყურადღება, ვეტერინართან გეგმიური ვიზიტები, აცრები, პარაზიტებზე დამუშავება, კვების სწორი რაციონი, ბეწვის მოვლა,  ჰიგიენური ნორმების დაცვა  და ა.შ.  – როგორც ძაღლს.

 

მითი 4 – კატას მარტოობა უყვარს და თავს თვითონ ირთობს

კატას შეუძლია მარტოობა, მაგრამ მას ამავდროულად სჭირდება ურთიერთობა, თამაში და მოფერება. ამ მცდარი შეხედულების გამო მათ ხშირად დიდი დროით ტოვებენ მარტოს, მხოლოდ „საკვების დამყრელის“ იმედად. სინამდვილეში კი მარტო დარჩენილი კატა ადვილად იწყენს, ის ბუნებრივად ცნობისმოყვარე არსებაა და გასართობად შესაბამისი გარემო ესაჭიროება. ამიტომ სახლის კატას აუცილებლად უნდა ჰქონდეს ბევრი სათამაშო, საძრომიალო და სხვა გასართობი საშუალება, აგრეთვე ფანჯარა, საიდანაც გარე სამყაროს დააკვირდება. თუმცა ყველაზე მნიშვნელოვანია, ადამიანმა (სიტყვა პატრონს შეგნებულად არ ვიყენებ, რადგან კატები ამ ცნებას არ აღიარებენ) ყოველდღიურად გამოყოს დრო მასთან საურთიერთოდ.

პ.ს. ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგალითად, კანადაში, მსურველს არა აქვს უფლება თავშესაფრიდან მხოლოდ ერთი კნუტი იშვილოს, რადგან თვლიან, რომ ამ „მარტოსული“ არსებებისთვის ურთიერთობები ძალიან მნიშვნელოვანია.

 

მითი 5 – სიმაღლიდან გადმოვარდნილი კატა მიწაზე ყოველთვის ფეხებით ეშვება

ეს მითი ბევრი დაუნდობელი ექსპერიმენტის საფუძველი გამხდარა. მაგალითად, ცნობისმოყვარეობის და გართობის გამო  მათ სიმაღლიდან  აგდებენ. მართალია, კატას სხეულის აგებულება საშუალებას აძლევს, ვარდნის მომენტში ტანი გაასწოროს და მიწაზე ფეხებით დაეშვას, თუმცა ყოველთვის ასე არ ხდება. საინტერესოა ისიც, რომ მათ დაზიანების მეტი შანსი დაბალი სიმაღლიდან გადმოვარდნისას აქვთ, რადგან მოკლე დროში ტანის უსაფრთხო პოზიციაში მოყვანას ვერ ასწრებენ. თუმცა, ფეხებით დაშვების შემთხვევაშიც, სიმაღლიდან გადმოვარდნილი კატის დაზიანების (ხშირად სიცოცხლესთან შეუთავსებელი) რისკი საკმაოდ მაღალია.

 

მითი 6 –  კატის ბეწვის გადაყლაპვა ჯანმრთელობისათვის საშიშია

ეს „ბრალდება“  თავისთავად აბსურდულია. კატის (ძაღლის) ბეწვი, ისევე როგორც ადამიანის თმა და  ნებისმიერი სხვა უცხო სხეული, რომელიც ყოველდღიურად ხვდება ჩვენს ორგანიზმში, იშლება და გადამუშავდება. ეს პროცესი კი სავსებით ბუნებრივად და ჩვენთვის შეუმჩნევლად მიმდინარეობს.

კატის ბეწვი  მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება გახდეს საშიში, თუკი ცხოველი მოუვლელი და ექინოკოკის ჭიის მატარებელია (იხ. მითი 4.), რომელიც ადამიანზეც გადადის. ეს პარაზიტი ასევე შეიძლება აღმოაჩნდეს ძაღლს ან ნებისმიერ სხვა ხორცისმჭამელ ძუძუმწოვარს.

 

მითი 7 –  კატა ადამიანს უბრალოდ იყენებს და მას სიყვარული და ერთგულება არ შეუძლია

ეს მითი ერთმნიშვნელოვნად მცდარია. ვინც ამ საოცარ არსებას კარგად იცნობს, იცის, რომ სინამდვილეში მას ძალიან ღრმა კავშირის დამყარება შეუძლია ოჯახის წევრებთან. მიუხედავად იმისა, რომ კატა ბუნებით თავისუფალი და დამოუკიდებელია, ზოგიერთ შემთხვევაში ადამიანებთან მიჯაჭვულობაც კი უვითარდებათ, რაც უდავოდ სიყვარულის გამოხატულებაა.

ამ სტრეოტიპის ჩამოყალიბებას ერთმა გარემოებამ შეუწყო ხელი: თუკი ძაღლი  პატრონს დომინანტად მიიჩნევს და უპირობოდ ემორჩილება მას, კატა ადამიანს უყურებს როგორც თანასწორს, ამიტომ ის ურთიერთობს საკუთარი  და არა ადამიანის სურვილის შესაბამისად. სწორედ ამ თვისების გამოა მათთან ურთიერთობა განსაკუთრებით საინტერესო.

 

მითი 8 – კატების სტერილიზაცია/კასტრაცია მათი უფლებების შელახვაა

ზოგადად,  როცა ცხოველთა უფლებებზე ვსაუბრობთ, არ შეიძლება თემა დავავიწროოთ მათი დედობის, მამობის თუ ძუებში „გავლის“ ბედნიერების უფლებაზე. მით უმეტეს, როდესაც ასეთი მიდრეკილებები ცხოველებში საერთოდ არ გვხდება, ისინი ინსტინქტურ დონეზეა განვითარებული და ეს მხოლოდ ადამიანური პროექციებია.

ცხოველების  უფლებებსა და მათ კეთილდღეობაზე მსჯელობა შეუძლებელია მათი პოპულაციის შემცირების გარეშე და ერთი ცხოველის „ბედნიერება“ წინააღმდეგობაში მოდის სხვა ცხოველების გაცილებით უფრო მნიშვნელოვან უფლებებთან. ფაქტია, რომ დღეს უამრავი უპატრონო კნუტი თუ კატა ქუჩაში ცხოვრობს და ადამიანის გულგრილობის, ხშირად სადისტური ქმედების, მანქანის, ანდაც დაავადებების მსხვერპლი ხდება.

მსოფლიოს ყველაზე გავლენიანი ცხოველთა დამცველი ორგანიზაციები, როგორებიც არიან ASPCA, PETA, Humane Society და სხვა მრავალი, პატრონებს მოუწოდებენ, არ გაამრავლონ  ცხოველები (ცხოველთა გამრავლება მხოლოდ ოფიციალურ საშენებშია დაშვებული), რათა ხელი არ შეუწყონ პოპულაციის უკონტროლო ზრდას, რომლის შედეგად უამრავი ცხოველი რჩება სახლისა და თავშესაფრის გარეშე.

გარდა ამისა, სტერილური და კასტრირებული კატები ცოცხლობენ უფრო დიდხანს, ჯანმრთელად და უდარდელად. მცირდება სიმსივნური დაავადების განვითარების შანსიც. ისინი ხდებიან უფრო მშვიდები და მოსიყვარულეები როგორც ადამიანების, ისე სხვა კატების მიმართ.

ქეთევან ნინუაhttp://tiflisnews.ge
საინფორმაციო სააგენტო tiflisnews.ge კონტაქტი- ☎️ 555 100 929

მეტეხის ტაძრის წინამძღვარი მამა აკაკი გარდაიცვალა

თბი­ლი­სის მე­ტე­ხის ტაძ­რის წი­ნამ­ძღვა­რი, დე­კა­ნო­ზი აკა­კი (მე­ლი­ქი­ძე) გარ­და­იც­ვა­ლა. ინ­ფორ­მა­ცია რუს­თა­ვის სი­ო­ნის გვერ­დზე ვრცელ­დე­ბა."სამ­წუ­ხა­რო ინ­ფორ­მა­ცია გარ­და­იც­ვა­ლა თბი­ლი­სის მე­ტე­ხის ტაძ­რის წი­ნამ­ძღვა­რი, დე­კა­ნო­ზი აკა­კი (მე­ლი­ქი­ძე). ღმერ­თმა აცხო­ნოს მამა აკა­კის სული და და­ა­წე­სოს იქ სა­და­ცა მარ­თალ­ნი გა­ნის­ვე­ნე­ბენ. ვუ­სამ­ძიმ­რებთ ოჯახს, ახ­ლობ­ლებს და მის სამ­რევ­ლოს მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის გამო. გთხოვთ მო­იხ­სე­ნი­ოთ ლოც­ვებ­ში ახ­ლად­შეს­ვე­ნე­ბუ­ლი დე­კა­ნო­ზი აკა­კი "- ნათ­ქვა­მია ინ­ფორ­მა­ცი­ა­ში.

ლადო ასათიანის უცნობი სასიყვარულო ისტორია

ლადო ასათიანის სიყვარულზე საუბრობს მისი ქალიშვილი.1938 წლიდან ლადო თბილისში გადავიდა. – როგორ წარიმართა ლადო ასათიანის თბილისური ცხოვრება? – ლადო ასათიანმა მუშაობა დაიწყო გაზეთ „ნორჩი ლენინელის“ რედაქციაში, რომელიც ოპერის მოპირდაპირედ მდებარეობდა. ერთხელ სამსახურიდან გამოსვლისას ლადომ ერთი გოგონა შენიშნა. მათ, სრულიად მოულოდნელად, თვალი თვალში გაუყარეს ერთმანეთს. – ვინ იყო ეს ახალგაზრდა ქალბატონი? – ეს გახლდათ ანიკო ვაჩნაძე – დედაჩემი. ამ პერიოდში იგი მწერალთა კავშირში მუშაობდა და ისიც ლადოსავით სამსახურიდან ბრუნდებოდა. ანიკო ალექსანდრე ჭავჭავაძის ქუჩის ბოლოში ცხოვრობდა მშობლებთან ერთად. ამ შეხვედრიდან მეორე დღეს, ისევ დაუგეგმავად და მოულოდნელად შეხვდნენ ერთმანეთს დედაჩემი და მისი მეგობარი – ლადოსა და მის მეგობარ ნიკა აგიაშვილს. ნიკა და ანიკო ერთმანეთს იცნობდნენ. მან დედას გააცნო ლადო: გაიცანი, ეს ლადო ასათიანია – ქუთაისიდან ჩამოსული ახალგაზრდა პოეტიო. ანიკოს კი თავისი მეგობრისთვის წარუდგენია ეს ახალგაზრდა პოეტი. მეორე დღეს ლადოს ნიკას ხელით წერილი გადაუცია ანიკოსთვის. სამწუხაროდ, ეს წერილი დედამ დახია და ამას სიკვდილამდე ნანობდა. ძალიან ლამაზი წერილი ყოფილა. ამ წერილში ლადო ასათიანი სიყვარულს უხსნიდა და ცოლობას სთხოვდა ანიკო ვაჩნაძეს. – როგორც ცნობილია, ლადო ასათიანისა და ანიკო ვაჩნაძის სიყვარულის ისტორია ძალიან ლამაზი და რომანტიკული ყოფილა. ყველა აღიარებს, რომ ანიკო მართლაც განუმეორებელი იყო თავისი გარეგნობით. – ამას ყველა ამბობს, ალბათ თვითონ ლადოს სიტყვებიც გახსოვთ: „ხომ ლამაზია, ეს ჩემი ცოლი, მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა...“ ლადოს და ანიკოს გაცნობის შემდეგ, სახლში მისულ ანიკოსთვის ბებიაჩემს უთქვამს: ოჰ, ერთი შენი თავი გამათხოვებინაო. დედას გაუცინია, – ხვალვე მოგიყვან სასიძოს და თუ მოგეწონება, ცოლადაც გავყვებიო. ამის შემდეგ, ლადო ასათიანი, მეგობართან ლევან კიკნაძესთან ერთად, ვაჩნაძეებს ესტუმრა. – ეს სტუმრობა შემთხვევითი იყო? – არა. სტუმრებისთვის ბებიას საგანგებოდ სადილი მოუმზადებია. სადილობისას სამზარეულოში გასულ ბებიას, დედაც უკან გაჰყოლია და უკითხავს: მოგეწონა თუ არაო? კიო, – უპასუხია ბებიას, მაგრამ თურმე ლევან კიკნაძეს გულისხმობდა. არა, ეგ არა მეორეზე გეკითხებიო, – უთქვამს დედას. მაგასაც არა უშავს, გაჰყევიო, – ურჩევია ბებიაჩემს დედაჩემისთვის. ამის შემდეგ ანიკო ვაჩნაძემ და ლადო ასათიანმა მალე მოაწერეს ხელი. – სად დაბინავდნენ ახლად შეუღლებულები? – პირველ ხანს ანიკოს მშობლებთან ცხოვრობდნენ, შემდეგ კი ყოფილი ძერჟინსკის ქუჩაზე გადავიდნენ ერთ პატარა უფანჯრო ოთახში, რომლის ფართი სულ 14 კვადრატული მეტრი იყო. ოთახს კარზე ჰქონდა მინა ჩასმული და დღის სინათლე იქიდან შედიოდა შიგნით. ამ დროს ცოლ-ქმარი მწერალთა კავშირში მუშაობდა. ეს ომისა და გაჭირვების პერიოდია. – როგორი დამოკიდებულება ჰქონდათ ერთმანეთთან ცოლ-ქმარს? – ლადო ასათიანსა და ანიკო ვაჩნაძეს ერთმანეთი ძალიან რომ უყვარდათ, ეს ლადოს პოეზიიდანაც ჩანს. თურმე, დედას სადილი საუკეთესოდ, რომ მოემზადებინა და ღვინო არ ჰქონოდა, ლადო არაფრად ჩაუთვლიდა, ხოლო, თუ ღვინო იყო, სადილი ყოველთვის დიასახლისისადმი ქათინაურით მთავრდებოდა.ესაუბრა ეკა სალაღაიაალბომიდან (ა.ვაჩნაძეს)რა დამავიწყებს შენს ლამაზ თვალებს, რამ დამავიწყოს ეს ალუბლები! იცოდე, როცა სხვას შევიყვარებ, ამ სიყვარულზე ვესაუბრები. ვეტყვი, თუ როგორ გვიყვარდა ძველად ჩვენ ტრფიალება წრეგადასული, თუ როგორ გაქრა ოცნება ყველა და მოგონებად დარჩა წარსული. ვეტყვი, თუ როგორ გვიყვარდა გულით ფიროსმანი და თბილისის ღამე, ლაჟვარდოვანი მტკვარის დუდუნი და მარტოობის მკაცრი სიამე. ვეტყვი: რა მწვავდა, რა სატკივარი, მაღალ მთებს რისთვის გამოვექეცი, როგორ გაგანდე, ძვირფასო, ჯავრი და კაცი ლექსად როგორ ვიქეცი, ან შენს სახელზე ბერდანის ტყვიით როგორ დავკოდე ნადირი მხარში, რომ არ ვიცოდი მაცდური ტყვილი, რომ შეშლილივით მიყვარდი მაშინ. ო…მასაც ვეტყვი, ვეტყვი ყველაფერს, რა კარგი იყავ და რარიგ ნაზი, რომ მხოლოდ შენთვის ავაფერადე ჩემი სიმღერა და მუხამბაზი! ო… მასაც ვეტყვი, ძვირფასო, ცირა, როგორ გვდევნიდა ბედი ტიალი, როგორ გვიყვარდა შავი ზღვის პირას გასეირნება და ხეტიალი. როგორ გვათრობდა ტალღების ნანა და სიყვარულით როგორ ვიწოდით… და ეს შარბათზე უტკბესი ხანა რომ გაქრებოდა, რად არ ვიცოდით?! ვეტყვი, რა იყო ის გაზაფხული, როდესაც შეგხვდი და შემიყვარდი, ოპერის ბაღში სიზმრად ნახული, აკაკის ძეგლთან გაშლილი ვარდი. რა დამავიწყებს შენს ლამაზ თვალებს, რამ დამავიწყოს ეს ალუბლები? იცოდე, როცა სხვას შევიყვარებ, ამ სიყვარულზე ვესაუბრები!ლ.ასათიანი* * * ჩემო ანიკო! წაიკითხე ახლა ეს წერილი და გაიგე, ერთხელ და სამუდამოდ, როგორ არის საქმე და როგორ უნდა მოიქცე. რომ მწერ, ზამთარში მანდ დარჩიო, ზამთარში აქ ძალიან მკაცრი სიცივე იცის, საჭიროა კარგი თბილი ოთახი, შეშა, ნავთი, საჭმელი, ესენი კი ზამთარში აქ ძალიან ძნელი საშოვნელია, ბაზარი იხურება, სურსათი თითქმის არ იშოვნება, შეშა არ არის. ტყეები რომაა, ხომ არ გგონია, აქ ბევრი შეშა იყოს? ოჯახები, რომლებიც აქ ცხოვრობენ, აქედანვე იმარაგებენ შეშას, სურსათს და ყველაფერს. ჩემსავით მარტოკაცის ცხოვრება აქ ზამთარში შეუძლებელია. ასე მირჩია ყველამ, ექიმებმაც და სხვებმაც, მერე მე, კიდევაც რომ მქონდეს ეს პირობები, ხომ იცი, რანაირი კაციცა ვარ, ჩემი თავის მოვლაც როგორ შემიძლია, ხომ იცი?! აქ ზამთარში მხოლოდ ისეთი ოჯახები არიან, რომლებიც საკმაოდ შეძლებულნი არიან და რამდენიმე წელია ცხოვრობენ. ზამთარში აქ ამდენი ხალხი კი არ არის, ერთი დუქანია და მეტი არაფერი, მერე, სხვას რომ თავი დავანებოთ, სამსახურზე აქ ერთი ამბავია, ერთი ადგილის განთავისუფლებას ოცი კაცი შეჰყურებს… როგორც ხედავ, მე აქ ზამთარში ასე ვერ დავრჩები. თუ შენ შეგიძლია მოაწყო ეს ყველაფერი, ოთახიც იშოვნო, შეშაც, სამსახურიც, ფულიც და სურსათიც, დიდი სიამოვნებით, მაგრამ… ვერც შენ და ვერც მე ამას ვერ შევძლებთ. თბილისში უნდა დავბრუნდე. უნდა ვიმუშაო სადმე და რეჟიმით უნდა ვიცხოვრო. ასე კი არ კვდება ხალხი, ექიმობს და ცოცხლობს. ნამეტან ახსნა-განმარტებებს და მსჯელობებს თავი დაანებე, მე შენზე უფრო მინდა ყველაფერი. უკვე აღარ შემიძლია წერა, ისე მომეშალა ნერვები. თბილისში დავბრუნდები, დავწყნარდები და სადაც დაწყნარებულად ვიქნები, იქ უკეთესია ჩემთვის და ჩემი ავადმყოფობისათვის. რა ვქნა, შენ ძალიან შეწუხდები, ფეხმძიმედ ხარ, საერთოდ ხალხის შეწუხება კიდევ სირცხვილია. და ამიტომ თბილისში ეცადე ისევ ბინის შოვნას. მოვრჩები, ნუ გეშინია. არჩილმა კიდევ გამსინჯა და უკეთესი მდგომარეობააო, მერე ჩემი ავადმყოფობა, ხომ იცი, სხვანაირია, ნელ-ნელა მიდის. ჩემი გამოგზავნილი ამანათი თუ მიიღე. ფული არ მაქვს 5 მანეთის მეტი და ფეხსაცმელიც დამეხა. ასე, ჩემო ანიკო, მე უშენოდ ერთ თვესაც ვერ გავჩერდები, გინდა აქ იყოს და გინდა სხვაგან, ასეა ეს! შენი ლადო 1940. აბასთუმანი.ლადო ასათიანი 1943 წლის 23 ივნისს, 26 წლის ასაკში გარდაიცვალა ტუბერკულოზით. გარდაცვალებამდე ის კონსტანტინე გამსახურდიამაც მოინახულა. სიცოცხლის ბოლო წუთებში პოეტი შვილს ეალერსებოდა. ლადო ასათიანი ვაკის სასაფლაოზე დაკრძალეს. 1968 წლის 24 აპრილს პოეტის ნეშტი დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში გადმოასვენეს. ანიკო ვაჩნაძე საყვარელ მეუღლეს უკანასკნელ წუთებამდე არ მოშორებია და დარჩენილი ცხოვრება მისი ერთგული დარჩა.

ეთერ ლიპარტელიანი – შევეცდები, 2028 წელს საუკეთესო ფორმაში შევხვდე და მოვიპოვო ნანატრი ოქროს მედალი ოლიმპიურ თამაშებზე

საქართველოს ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის ვერსიით, 2025 წლის საუკეთესო ქართველმა სპორტსმენმა, ძიუდოისტმა ეთერ ლიპარტელიანმა ვიდეომიმართვა გაავრცელა.ძიუდოში მსოფლიო ჩემპიონმა ოლიმპიურ კომიტეტს მადლობა გადაუხადა აღიარებისთვის და აღნიშნა, რომ 2028 წლის ოლიმპიურ თამაშებზე ოქროს მედლის მოპოვებისთვის ყველაფერს გააკეთებს.„მინდა, მადლობა გადავუხადო ოლიმპიურ კომიტეტს ამ აღიარებისთვის. ეს არ არის მხოლოდ პირადი წარმატება, ეს არის იმ შრომის შედეგი, რომელიც ჩემ უკან დგას. მაშინაც კი, როცა შედეგები არ მქონდა, ბატონი ლერი (ხაბელოვი) ყოველთვის მამხნევებდა, მას ყოველთვის ჰქონდა იმედი, რომ ამ სპორტში ძალიან დიდ წარმატებას მივაღწევდი.შევეცდები, 2028 წელს საუკეთესო ფორმაში შევხვდე და მოვიპოვო ნანატრი ოქროს მედალი ოლიმპიურ თამაშებზე. თავდაუზოგავად ვიშრომებ და ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის, რომ 2028 წელი ისეთივე წარმატებული იყოს ჩემთვის, როგორიც ეს წელი იყო“, – აღნიშნა ლიპარტელიანმა.ეთერ ლიპარტელიანთან ერთად, წლის საუკეთესო სპორტსმენის წოდება მოფარიკავე სანდრო ბაზაძემაც მიიღო.

Pantone-მა 2026 წლის ფერი დაასახელა

ამერიკულმა კომპანია Pantone-მა 2026 წლის მთავარი ფერი დაასახელა.დაარსებიდან, 1999 წლიდან, ეს არის პირველი შემთხვევა, როცა Pantone-მა წლის მთავარ ფერად თეთრი ტონალობა შეარჩია.„PANTONE  Cloud Dancer“ - ეს არის ნეიტრალური თეთრი ფერი, რომელსაც მოაქვს სიმშვიდე და სისუფთავე ხმაურიან სამყაროში“, - ვკითხულობთ ოფიციალურ განცხადებაში.უკვე 20 წელზე მეტია, რაც Pantone წლის ფერს ასახელებს. ფერის შესარჩევად ტენდენციების პროგნოზიორები მთელ მსოფლიოში მოგზაურობენ, იკვლევენ მოდისა და დიზაინის სფეროს. წელიწადში ორჯერ კი, სხვადასხვა ქვეყნის წარმომადგენლების საიდუმლო შეხვედრა იმართება, სადაც, ორდღიანი დებატების შემდეგ, მომდევნო წლის ფერს ავლენენ.1963 წელს Pantone-მა ფერების საკუთარი სისტემა შექმნა, რომელიც სხვადასხვა ინდუსტრიაში გამოიყენება, მათ შორის, ბეჭდვაში, გრაფიკულ დიზაინსა და მოდაში.

მეცნიერებმა სისხლძარღვების ფარული დამაზიანებელი აღმოაჩინეს

ქალაქის ჰაერი უარყოფითად მოქმედებს სისხლძარღვებზე.ქალაქის ჰაერის ხანგრძლივი ზემოქმედება, დაბინძურების თუნდაც შედარებით დაბალი დონის დროს, დაკავშირებულია კორონარული არტერიების უფრო მძიმე დაავადებასთან. ეს არის დასკვნა, რომელიც ტორონტოს უნივერსიტეტის რადიოლოგებმა გააკეთეს.მკვლევარებმა გააანალიზეს 11 000-ზე მეტი ზრდასრული ადამიანის კომპიუტერული ტომოგრაფიის მონაცემები, შეადარეს მათი საცხოვრებელი მისამართები ჰაერის დაბინძურების მათ 10-წლიან ისტორიას. მათ შეაფასეს გულ-სისხლძარღვთა რისკის სამი ძირითადი მარკერი:არტერიული კალციფიკაცია, ათეროსკლეროზული ფოლაქების საერთო მოცულობ, სისხლძარღვების შევიწროების ხარისხი. შედეგებმა აჩვენა, რომ წვრილი შეწონილი ნაწილაკების PM2.5 კონცენტრაციის მხოლოდ 1 მიკროგრამით /კუბურ მეტრზე ზრდამ გამოიწვია კალციუმის ინდექსის 11 პროცენტით ზრდა. ათეროსკლეროზის ალბათობა გაიზარდა 13 პროცენტით, ხოლო კორონარული არტერიების მნიშვნელოვანი შევიწროების რისკი თითქმის მეოთხედით. განაგრძეთ კითხვა...

ბოლო სიახლეები