ხუთშაბათი, დეკემბერი 18, 2025

ბავშვს სახლში ვამეცადინებ, მეშინია, ვინმემ არ მომიკლას ან არ გააუპატ­იუროს

“ომის სამშობლოში” ომი არასდროს დასრულდება”
“ცხოვრება ომში” – ამ ორ სიტყვაში­ შეიძლება ჩატიო ის უბედურება, რომელზეც ავღანელი სამხედრო თარჯიმანი სამი აბდულ ჯაფარი გვიამბობს. “ჯოჯოხეთი მიწაზე” – ასე უწოდებს ამ საშინელებას უცხოური მედია, რასაც ჩვენი რესპონდენტიც ეთანხმება. ის ქართველ სამხედროებთან­ დიდი ხნის განმავლობაში­ მუშაობდა და სწორედ მათი დახმარებით გავიცანი. ახალგაზრდა ავღანელი თავის სამშობლოში მიმდინარე უსასრულო ომის უმძიმეს შედეგებზე გვიამბობს.
სამი აბდულ ჯაფარი:
– როდესაც ჩემი უცხოელი მეგობრები მირეკავენ, რა ხდება ავღანეთშიო, ვეუბნები,

რა უნდა ხდებოდეს “ომის სამშობლოში”, ომია და არა მგონია, ოდესმე დასრულდეს-მეთქი. ეს არის ქვეყანა, სადაც სახლშიც კი ვერ გრძნობ თავს უსაფრთხოდ. წლებია, დამოუკიდებელი სამხედრო თარჯიმანი ვარ. უამრავი ქვეყნის წარმომადგენელთან მომიწია ურთიერთობამ­ და როდესაც მათი თვალით ვუყურებ ავღან­ეთს, არც მიკვ­ირს, გიჟები რომ ვგონივართ.

ავღანეთში, კუნდუზის პროვინციაში

დავიბადე. მამა ჩვენს ქალაქში სკოლის დირექტორი იყო. როდესაც ტაჯიკეთსა­ და ავღანეთს შორის შეტაკება მოხდა, ბასმაჩებმა (შუა აზიაში საბჭოთა ხელისუ­ფლების წინააღმდეგ მებრძოლი ნაციონალისტური ბანდების მეომრები) მოკლეს, რადგან სწავლა ავღანური ტრადიციებისთვის კატეგორიულად მიუღებელია. იმ ომსა და უბედურებაში დედას ორი პატ­არა შვილი დავრჩით, რაც, ფაქტობრივად, უპატრონოდ დარჩენას ნიშნავდა. ჩვენი­ ტრადიციით, კაცის გარეშე ქალს დიდხანს არავინ დატოვებს. დედა ნერვიულობისგან ავად გახდა და მამას სიკვდილს გადაჰყვა. მე და ჩემი უმცროსი ძმა რაფი დავობლდით… 1985 წელს ხელისუფლებამ ორივე­ რუსეთში, ვოლგოგრადის სკოლა-ინტერნატში გაგვგზავნა. ეს იყო ავღანეთის მაშინდელი სახელმწიფოს პროგრამა დევნილი ბავშვებისთვის. ავღანეთის ომის, შიმშილისა და მუდმივი­ საფრთხის შემდეგ­ მე და ჩემი ძმა იქ საოც­რად მშვიდად ვგრძნობდით თავს. სკოლა-ინტერნატში ჩვენთან ერთად 250-ზე მეტი ავღანელი ბავშვი იყო. ვოლგოგრადის ბავშვთა სახლი ჩემს ცნობიერებას ტკბილად შემორჩა. კარგად გვაცმევდნენ და კარგად გვაჭმევდნენ, ზაფხულობით კი სხვადასხვა კურორტზე დავყავდით.
აქ, ავღანეთში, გადარჩენისთვის ბრძოლა უფროა, ვიდრე – ცხოვრება. ძალიან ძნელია, მუდმივ ჯოჯოხეთში ადამიანის სახე არ დაკარგო. როდესაც განსაცდელის წინაშე ვდგებოდი, ბავშვთა სახლში გატ­არებულ დღეებს ვიხსენებდი – კარგი ადამიანებიც ხომ არსებობენ დედამიწაზე, ვისაც სიკეთის კეთება შეუძლიათ-მეთქი.

 

– ავღანეთში დაბრუნდით?
– ავღანეთიდან საბჭოთა ჯარების გამოსვლიდან სამი წლის შემდეგ – 1992 წელს შეიარაღებულმა ოპოზიციამ პრეზიდენტ ნაჯიბულას მმართველობა დაამხო. ქვეყნის სათავეში მოჯაჰედები მოვიდნენ. რუსეთის სკოლა-ინტერნატებსა და ბავშვთა სახლებში განაწილებულ ავღანელებს გამოგვიცხადეს, აქ ყოფნას ვეღარ შეძლებთ, თქვენს ქვეყანაში უნდა დაბრუნდეთ, ვინც არ დაბრუნდება, ქუჩაში აღმოჩნდება, ჩვენი სახელმწიფო ვეღარ გარჩენთო!.. ეს ტრაგედია იყო, რადგან ჯერ პატარები­ ვიყავით. იყვნენ ისეთებიც, ვინც უკვე კოლეჯში სწავლობდნენ და თავსაც ირჩენდნენ – რუსეთიდან ავღანეთში ჩატანილი ნივთებით ვაჭრობდნენ, თუმცა ბევრმა ავღანეთში დაბრუნებას ვოლგოგრადის ქუჩებში ცხოვრება არჩია და მათხოვრობით, ქურდობით ირჩენდნენ თავს. ბევრი დაიღუპა კიდეც…
მეცხრე კლასში ვიყავი. მეც სხვებივით გამრიცხეს სკოლიდან. ძმა ჩემზე პატარა იყო. დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის ორივე მოუმზადებელი ვიყავით. მე ქუჩაში ყოფნას ავღანეთში დაბრუნება ვარჩიე, ჩემი ძმა კი რუსეთში დარჩა…
– ავღანეთში ვისთან დაბრუნდით?

– უბრალოდ, ჩემს ქვეყანაში დავბ­რუნდი. მეგონა, ცხოვრების ნორმალურად გაგრძელებას შევძლებდი. ჩემი ნათესავებ­იდან ზოგი გაქცეული იყო, ზოგიც – მოკლული… ამ დაწყევლილ და ღვთისგან დავიწყებულ მიწაზე მაშინაც ომი იყო. ჩემი ჩამოსვლიდან ერთი თვის განმავლობაში ხელისუფლება სამ-ოთხჯერ შეიცვალა. მშობლიურ კუნდუზის პროვინციაში აღარ დავბრუნებულვარ, ქაბულში დავრჩი. ქუჩაში ვცხოვრობდი. ვიღაცის ფარდულს შევაფარე თავი. საჭმელს მათხოვრობით ვშოულობდი, ხანდახან ვიპარავდი­ კიდეც. თუმცა შემიძლია დავიფიცო, რომ ამას მხოლოდ მაშინ­ ვაკეთებდი, როცა გამოუვალ მდგომარეობაში ვიყავი… ომი სხვა რამეა, აქ კი ავღანელები­ ერთმანეთს ხოცავდნენ, ტაჯიკები ავღანელებს ებრძოდნენ, პუშტუნები – აზარებს,­ აზარები კიდევ – სხვებს… ყოველდღე თავბედს ვიწყევლიდი, ამ დანაღმულ მიწაზე­ რომ დავბრუნდი, მაგრამ გვიანი იყო. მხოლოდ პაკისტანში შემეძლო წასვლა და წავედი კიდეც. შავი სამუშაოს შოვნას ძლივს ვახერხებდი. ვმუშაობდი ყველგან, სადაც კი პურის ფულსა და ღამის გასათევს მომცემდნენ. ასე გაგრძელდა წლები. მერე მივხვდი, რაღაც უნდა მეღონა. მხოლოდ იმდენს მიხდიდნენ, რომ შიმშილით არ მოვმკვდარიყავი…­ დღემდე ასეა – მდიდრები მაღაზიებს ხსნიან­ და მუშახელს ისე ცოტას უხდიან, რომ არ დაიხოცონ. შავ მუშად მოწყობაც­ სანატრელია. სწავლა-განათლებისთვის ვის სცალია, ან სად არის სასწავლებლები?! ყველაფერი, რაც ვიცი – ხელობა თუ ენები, თვითონ ვისწავლე.

 

– რამდენი ენა იცით?
– შვიდი – ორი ავღანური სახელმწიფო ენა (პუშტუ და დარი), სპარსული, რუსული, ინგლისური, ურდუ (ინდურის ნაირსახეობა) და ფრანგული… ინდური პაკისტანში ვისწავლე (იქ ოთხი ენაა გავრცელებული: ურდუ, პენჯაბური, სინდური და სირაიკი). აქაურების უმეტესობამ რამდენიმე უცხო ენა იცის და მაინც ერთ-ერთი ყველაზე ღატაკი, ჩამორჩენილი და განუვითარებელი ქვეყანა ვართ.

 

თავდაპირველად მცირე გასამრჯელოზეც თანახმა ვიყავი. უცხოელებისთვის­ ავღანელი გაჭირვებული ქვეყნის შვილია და მიზერულ თანხას მიხდიდნენ, არადა,­ საერთაშორისო ორგანიზაციებთან ვთან­ა­მშრომლობ, რომლებსაც თალიბებსა და “ისლამური სახელმწიფოს” წევრებთანაც უწევთ ურთიერთობა და ერთ არასწორ სიტყვას შეიძლება­ რამდენიმე ადამიანი, ან სულაც პროვინცია შეეწიროს. მნიშვნელობა აქვს ინტონაციასაც. მოკლედ, მერე მივხვდი, რომ ჩემი შრომა უფრო ძვირი ღირდა… თარჯიმნობის წყალობით გავიცანი ქართველი სამხედროებიც, რომლებიც ჩვენი ქვეყნის ყველაზე საშიშ პროვინციაში – ჯალალაბადში ავღანელ ჯარისკაცებს სამხედრო ინსტრუქტაჟს უტარებდნენ. სხვა უცხოელებისგან განსხვავებით, ისინი სულსა და გულს დებდნენ საქმეში. თავიდან ძალიან მიკვირდა, მერე მივხვდი, რომ ჩვენი ეროვნული სატკივარი­ გულთან ახლოს მიჰქონდათ. ავღანეთში­ ყველა ფულის საკეთებლად ჩამოდის. ზოგს აწყობს კიდეც ომი, რადგან საქმე ექნება, ქართველებისთვის კი ასე არ იყო. ისინი განიცდიდნენ ჩვენს პრობლემებს, მშიერი ბავშვების გასაჭირს, რომლებიც ძალიან უბრალო ავადმყოფობის დროსაც კი პანტაპუნტით იხოცებიან. იმ ქართველებთან დღემდე მეგობრული ურთიერთობა მაქვს, რადგან ძალიან ძვირფასები არიან ჩემთვის.
 

– მანამდე არაფერი გსმენიათ ქართველების შესახებ?
– ვოლგოგრადის სკოლა-ინტერნატში “გრუზინებს” ეძახდნენ და ცნობილი იყო, რომ ძალიან თბილები და მეგობრულები­ იყვნენ, ბავშვები კი – ძალიან ჯიუტები­. მე მათთან ურთიერთობა არასდროს მქონია…

როდესაც ავღანეთში დავბრუნდი, შევიტყვე, რომ ჩვენი ქვეყნის სამხრეთით არსებობს საუკუნეების წინ ჩამოსული გურჯების დასახლება და იმ ტერიტორიაზე შესვლას თალიბებიც ერიდებიან, თუმცა მე იქ არასდროს ვყოფილვარ.

 

ჩვენ არ გვაქვს შესაძლებლობა, საკუთარი ქვეყანა მოვინახულოთ და შვილებს გავაცნოთ. აქ ომია და უნდა გადარჩე… ვინც მოახერხა და გამდიდრდა, თანა­მდებობები იყიდეს, უცხოეთში ვილები აქვთ, იარაღისა და ნარკოტიკების ბიზნესს­ მართავენ და ქაბულში უზარმაზარი სასახლეები აქვთ. კორუფცია ყველა სფეროში ყვავის.

 

კანონს ის ქმნის, ვისაც ფული აქვს. ბოდიშს გიხდით თქვენც და ქართველ მკითხველსაც, მაგრამ აქ ფულიანმა კაცმა შეიძლება მცირეწლოვანი­ ბავშვი (სქესს მნიშვნელობა არა აქვს) გააუპატიუროს და დაუსჯელი დარჩეს, რადგან კანონი არ არსებობს, მოძალადე ბავშვის მშობლებს დასცინის, ისინი კი ვერაფერს ეუბნებიან. მოსახლეობა ამ ტრაგიზმს ვერ აცნობიერებს…

 

ავღანური არმია თალიბების წინააღმდეგ ბრძოლაში ნადგურდება, არმიაში წასვლით მთელ ოჯახს საფრთხეს უქმნიან, ჩვენი ხელისუფლება და თალიბები კი გარიგებული არიან…

 

მოსახლეობის 97%-ს ელემენტარული განათლება არა აქვს, მთავრობა კი ამ უბედური, ცხოველებს დამსგავსებული ხალხის ხარჯზე მდიდრდება. ყველა სახელმწიფო უწყებას ამერიკა უხდის ფულს, მაგრამ ამ თანხას ავღანეთის ხელისუფლება ჯიბეში იდებს.
ვიღაცებმა დაიწყეს კორუფციული სქემის­ ჟურნალისტური გამოძიება, მაგრამ ზოგი მოკლეს, ზოგი კი იძულებული გახდა, ქვეყნიდან წასულიყო. მეც ცალკე თალ­იბები მდევნიან და ცალკე ხელისუფლება,­ მეუბნებიან, რომ ქვეყნის შიდა პრობლემებზე უცხოელებს ვუყვები, რითაც, თურმე, ტრადიციებს ვაყენებ შეურ­აცხყოფას… აქ ფული ყველაფერს წყვეტს. ამას წინათ თალიბი გაათავისუფლეს, რომელმაც სკოლა დაბომბა და ბავშვები­ დაიხოცნენ. ზოგს ლამის მთელი ბატალიონი ჰყავს ამოწყვეტილი. ნარკოტიკების წინააღმდეგ სახელმწიფო პროგრამაა შემუშავებული, მაგრამ ხელისუფლების პირველი პირები ამ ბიზნესით დღემდე მდიდრდებიან…
რამდენიმე წლის წინ ავსტრალიურ სამშენებლო კომპანიასთან ვმუშაობდი თარჯიმნად. კანადის საელჩოს აშენებდნენ. მშენებლობაზე ადგილობრივებიც იყვნენ დასაქმებული. ფეხსაცმელი არ ეცვათ. ზამთარი იყო, თოვდა. კანადელები ფეხშიშველა, ველურ ავღანელებს უცხოპლანეტელებივით უყურებდნენ და ფოტოებს უღებდნენ. უამრავი ასეთი ფაქტი არსებობს, ამიტომაც საერთაშორისო საზოგადოებისთვის ავღანეთი მხოლოდ ომსა და ტერორიზმთან ასოცირდება…

– საერთაშორისო ორგანიზაციებს აქვთ მუშაობის შესაძლებლობა?
– შეიძლება რამის შეცვლის სურვილი­ ჰქონდეთ, მაგრამ სიცოცხლეს არავინ სწირავს და არც გაემტყუნება, ამიტომ წერენ პროექტებს, რათა მიიღონ გრანტები და ავღანელი მაღალჩინოსნების ჯიბეებში მილიონობით დოლარი წავიდეს… რას ვერჩი ამერიკელს, ფრანგს ან ხორვატს, როდესაც ავღანელი ღუპავს თავის ქვეყანას?!
არსებობს პროვინციები, სადაც დენის შესახებ არაფერი სმენიათ. ვერ წარმოუდგენიათ, რომ არსებობს ღილაკი, რომელსაც თითს მიაჭერ და ნათურა აინთება, არც ტელევიზორის და მაცივრის შესახებ იციან…
ასეთ ადგილებს ხელისუფლება ვერ აკონტროლებს. ის თალიბანის ხელშია, რომელიც ასეთ სიბნელეს სათავისოდ იყენებს. მან იცის ავღანელებში რელიგიის ძალა და ამ უბედურებაში მოლებსაც რთავს.
შემუშავებული აქვთ იდეოლოგია, როგორ მოახდინონ გავლენა ამ უბედურ ადამიანებზე. “თალიბანის” ლიდერები ან მოლები მათ ეუბნებიან, ამერიკას ჩვენგან განსხვავებული რელიგია აქვს და მუსლიმებს ებრძვის, ამიტომ უნდა გავანადგუროთო!
პაკისტანში მოქმედებს სამხედრო, კარგად დაფინანსებული ორგანიზაცია “აისაი”, რომელიც ამაში დიდ ფულს იხდის.
– თქვენს ოჯახზეც გვიამბეთ…

– მეუღლე და ორი ბიჭი მყავს… მეუღლეს ჩაცმაშიც არ ვზღუდავ, ამიტომაც მერჩიან, ჩვენს ქალებს ცუდ მაგალითს აძლევო. აქ შეიძლება კაცი იმიტომ მოკ­ლან, რომ მან ქალიშვილს განათლება მისცა. ტრადიციას ებრძვისო, იტყვიან.

აქაურებს, თითოეულს შვიდი ცოლი ჰყავს. ფულიან ხალხს შეუძლია, 12-13 წლის გოგონა “იყიდოს”. 20 წლის ქალს 4-5 შვილი ჰყავს, უბედურები, დაავადებული არიან და 40 წლის ასაკში 70-ისას ჰგვანან. 45 წლამდე თუ მიაღწიეს, გაუმართლათ… მონებივით ცხოვრობენ, რადგან ცნება “ქალის უფლება” არ არსებობს.

– ქვეყნიდან წასვლაზე არ გიფიქრიათ?

– ერთი პროცენტი მაინც რომ მქონდეს აქედან წასვლის შანსი, მოვკიდებდი ხელს ჩემს შვილებს და ნებისმიერ ისეთ ქვეყანაში წავიდოდი, სადაც ომი არ იქნებოდა. მათ ვეტყოდი, დაივიწყეთ ავღანეთი, აქ არის თქვენი სამშობლო და შეიყვარეთ, იცხოვრეთ ისე, რომ ამ ქვეყნის ღირსეული მოქალაქეები იყოთ-მეთქი!.. უფროსი ბიჭი მეხუთე კლასშია. უმეტესად სახლში ვამეცადინებ, რადგან მეშინია, ვინმემ არ მომიკლას ან არ გააუპატ­იუროს. მისი თანატოლები უკვე ჰაშიშს ეწევიან, ქურდობენ, იარაღით დადიან… აქ სურსათის მაღაზიაში, შაქრისა და პურის გვერდით, ჰეროინი, ოპიუმი და ჰაშიში იყიდება. იარაღიც ქუჩაში იყიდება. თუ ოდესმე ქვეყნიდან წასვლა გვეღირსა, 20 წლისაც რომ იყოს, პირველ კლასში შევიყვან, რათა სრულფასოვანი განათლება მიიღოს, მაგრამ სხვა ქვეყანაში ლეგალური თავშესაფრის მიღება ძალიან ძნელია. ავღანელებს მთელი მსოფლიო კამიკაძეებად და ტერორისტებად გვიცნობს. ვიზაზე ოცნებაც სისულელეა, უკეთესობის პერსპექტივა კი არ ჩანს.
როდესაც ავღანელს ეუბნებიან, თუ შაჰიდის ქამარს გაიკეთებ და ურჯულოების გარემოცვაში თავს აიფეთქებ, სამოთხეში მოხვდებიო, ის თვალისდაუხამხამებლად მიდის სიკვდილზე… “თალიბები” რელიგიურ ფანატიზმს განსაკუთრებული წარმატებით იყენებენ. ერთხელ პოლიციაში ატირებული 12 წლის გოგონა მოვიდა, ძმამ შაჰიდის ქამარი ჩამაცვა და ერთ-ერთი სახელმწიფო დაწესებულების მისაღებში თავის აფეთქება მიბრძანა, მე კი ჯერ სიკვდილი არ მინდა, მაგრამ სახლში რომ დავბრუნდე, ძმა მომკლავსო.
ჩვენს ხალხს პროტესტის გრძნობა არა აქვს. ის მცირე განათლებული ნაწილი სახელმწიფო სამსახურშია და იმის შიშით, ესეც არ დაკარგოს, ხმას არ იღებს. აქ ქალს ოჯახის წევრები იმიტომ კლავენ, რომ ქმრის სისასტიკე ვერ აიტანა და გაიქცა.
– ძმასთან ურთიერთობა თუ გაქვთ?

– ტელეფონითა და ინტერნეტით ვეხმიანებით ერთმანეთს. როსტოვში ცხოვრობს. როდესაც ავღანეთში ვბრუნდებოდი, ვფიქრობდი, რომ ის არასწორად იქცეოდა, ახლა კი ვხვდები, ჩემზე ჭკვიანი აღმოჩნდა.

 

ქეთევან ნინუაhttp://tiflisnews.ge
საინფორმაციო სააგენტო tiflisnews.ge კონტაქტი- ☎️ 555 100 929

„18 მშვენიერი და საოცარი წელი ერთად…“ – ანუკი არეშიძის ოჯახური კადრები

„18 მშვენიერი და საოცარი წელი ერთად...“ - წერს დიზაინერი ანუკი არეშიძე და მეუღლესთან, კახა კალაძესთან გადაღებულ ფოტოებს აქვეყნებს.წყვილმა სოციალურ ქსელში უამრავი დადებითი კომენტარი მიიღო.

თეა წულუკიანი: ძალიან არ მიყვარს მიხეილ სააკაშვილი იმიტომ, რომ მან ძალიან ბევრი რამ დაუშავა ჩვენს ქვეყანას, ძალიან არ მიყვარს მისი ამფსონები, მაგრამ ეს მე...

ძალიან არ მიყვარს მიხეილ სააკაშვილი იმიტომ, რომ მან ძალიან ბევრი რამ დაუშავა ჩვენს ქვეყანას, ძალიან არ მიყვარს მისი ამფსონები, მაგრამ ეს მე ვერ მაიძულებს საქართველოს წინააღმდეგ მივიღო შეთქმულებაში მონაწილეობა, - განაცხადა გადაცემაში „იმედი LIVE“ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილე თეა წულუკიანმა.მისი თქმით, ქართველი ერის არის ქართველი ერი, საქართველო არის საქართველო და ხელისუფლების რომელიღაც წარმომადგენელს რომ ვერ იტან, ამიტომ შენ არ უნდა ყვიროდე იმას, თითქოს ხელისუფლებამ „კამიტით“ მოწამლა საკუთარი ხალხი.„ეს მორიგი შეთქმულება საქართველოს წინააღმდეგ ჩაშლილია. არ უნდა ვიყოთ ილუზიებში, მომავალ წელს მორიგი შეთქმულებები კიდევ იქნება და სცენაზე ამ შეთქმულების გათამაშების აქტორები, მსახიობები იქნებიან დღეს რომ საგამოძიებო კომისიის შექმნას ითხოვდნენ, ასეთი ოპოზიციონერები და გარეთ მდგარი ოპოზიციონერები, პოლიტიკოსებს ვგულისხმობ პირველ რიგში და არა იმ ადამიანებს, ვისაც შესაძლოა, „ოცნებაზე“ არ ვიტყვი, ჩემზე ვიტყვი, თეა წულუკიანი სძულდეს. ეს მათი უფლებაა, ეს არის ყველაზე დიდი უფლება ადამიანი არ გიყვარდეს. შესაბამისად, კი მჩვევია, მაგრამ ამ შემთხვევაში არ ვარ ცინიკოსი, ძალიან დიდ პატივს ვცემ იმ ადამიანებს, ვისაც სძულხარ იმიტომ, რომ ეს პრინციპია, მე შენ მძულხარ. მისაღებია, მაგრამ ჩემი სიძულვილი არ უნდა გადაიზარდოს ქვეყნის წინააღმდეგ შეთქმულებაში მონაწილეობაში.ეს ორი რამ არის ძალიან დიდი სხვადასხვა რამ. ადამიანის სიძულვილი არ შემიძლია იმიტომ, რომ ისიც ღმერთმა გააჩინა ჩვენსავით, მაგრამ ძალიან არ მიყვარს მიხეილ სააკაშვილი იმიტომ, რომ მან ძალიან ბევრი რამ დაუშავა ჩვენს ქვეყანას, ძალიან არ მიყვარს მისი ამფსონები, ვინც ამ დასკვნაში არიან მავნებლებად, ფაქტებზე დაყრდნობით წარმოდგენილი, მაგრამ ეს მე ვერ მაიძულებს საქართველოს წინააღმდეგ მივიღო შეთქმულებაში მონაწილეობა. ქართველი ერის არის ქართველი ერი, საქართველო არის საქართველო და ხელისუფლების რომელიღაც წარმომადგენელს რომ ვერ იტან, ამიტომ შენ არ უნდა ყვიროდე იმას, თითქოს ხელისუფლებამ „კამიტით“ მოწამლა საკუთარი ხალხი. ეს არის შეთქმულებაში მონაწილეობა ქვეყნის წინააღმდეგ. ასეთი შეთქმულებები ალბათ მომავალ წელსაც იქნება“, - აღნიშნა თეა წულუკიანმა.

თეა წულუკიანი: ამ ხელისუფლებას დიახ, მიჰყავს საქართველო ევროპისკენ, მაგრამ არა საკუთარი ეროვნული ინტერესის და ეროვნული ღირებულებების ხარჯზე

ყველაფერს გავაკეთებთ, რომ მაგალითად უვიზო რეჟიმის შეზღუდვა და მიუღებლის იარლიყის მოწებება შეეხოს მაგალითად პარლამენტის ვიცე-სპიკერს თუ რომელიღაც მინისტრს, მაგრამ არ შეეხოს ჩემს რომელიღაც მეზობელს, რომელიც ან ბიზნესმენია, ან თავისი პატარა საქმის აწყობას ცდილობს, ახალგაზრდაა და წინ მომავალი აქვს, - განაცხადა გადაცემაში „იმედი LIVE” პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილემ თეა წულუკიანმა.მან სანქციების პოლიტიკასთან დაკავშირებით დასმულ კითხვას უპასუხა და აღნიშნა, რომ ევროპაში იარლიყების ეპოქა დგება.„მე ვარ დასანქცირებული, ვარ მიუღებელი, რადგან მაქვს განსხვავებული აზრი, მაქვს ისეთი რიტორიკა, რომელიც შენ გაწუხებს. მე დღეს ვფიქრობ, რომ რაღაც არ არის კარგად, რომ ორგანიზმში არის ვირუსი - შენ ეს არ მოგწონს და მომაკარი იარლიყი სანქციის სახით. ევროპაში იარლიყების ეპოქა დგება, იარლიყების ეპოქა ყველა ქვეყანაში არის საშიში ეპოქა. ჩვენ ეს ხმამაღლა უნდა ვთქვათ. მე და ჩემნაირი მოქალაქეები ყველაფერს ავიტანთ, იმიტომ რომ ჩვენ ვიცით რისთვის კეთდება ეს და რატომ არ უნდა გვეშინოდეს ამ იარლიყის. ჩვენი ფუნქციაა, რომ თუ ეს იარლიყები მაინც უნდა იყოს, იყოს ხელისუფლების წარმომადგენლებზე და ეს არ გავრცელდეს სხვა მოქალაქეებზე. ამას ჩვენ შევძლებთ მომავალ წელს თუ ვერ, წინასწარ ძნელია ითქვას, მაგრამ ამისთვის ყველაფერს გავაკეთებთ, რომ მაგალითად უვიზო რეჟიმის შეზღუდვა და გაუქმება და მიუღებლის იარლიყის მოწებება შეეხოს მაგალითად პარლამენტის ვიცე-სპიკერს თუ რომელიღაც მინისტრს, მაგრამ არ შეეხოს ჩემს რომელიღაც მეზობელს, რომელიც ან ბიზნესმენია, ან თავისი პატარა საქმის აწყობას ცდილობს, ახალგაზრდაა და წინ მომავალი აქვს.ბოლო 10-15 წლის განმავლობაში ძალიან შეიცვალა ბრიუსელი, შესაბამისად დღევანდელ ბრიუსელში, ევროპული მომავალი მათი აზრით თუ ის არის, რომ ჩვენ, საქართველოში მოქმედ საბავშვო ბაღებში გოგონებს და ბიჭუნებს ვკითხოთ - აბა, მითხარი შენი აზრით გოგო ხარ, თუ ბიჭი - ეს ვერ იქნება ევროპული მომავალი. ეს არის ბავშვის უფლებების უხეში დარღვევა და მშობლის უფლების დარღვევა, ეს წერია ადამიანის უფლებათა ევროპულ კონვენციაში, რომელიც შექმნეს და დაწერეს იმათზე გაცილებით უფრო დიდმა და გაცილებით უფრო ჭკვიანმა ევროპელმა მამებმა, ვიდრე დღეს შეიძლება ვიპოვოთ ბრიუსელის რომელიმე ოფისში. თუ ევროპული მომავალი არის ის, რომ ჩვენ ვიღაცამ გვითხრას - აბა, წავედით ევროკავშირში, მიატოვე შენი სოხუმი და ცხინვალი - დავსვათ კითხვა: ეს ერთი და იგივე ევროპული მომავალია, რომელიც ჩვენ წარმოგვიდგენია? თუ გვეტყვიან, რომ ევროპული მომავალი არის ის, რომ საზოგადოება უნდა დაიყოს ორად, უმცირესობა მართავს უმრავლესობას - ეს გვგონია ევროპული მომავალი? ეს არის ის ხელისუფლება, რომელსაც დიახ, მიჰყავს საქართველო ევროპისკენ, მაგრამ არა საკუთარი ეროვნული ინტერესის და ეროვნული ღირებულებების ხარჯზე“, - განაცხადა წულუკიანმა.

თაღლითობის ქართული კვალი – რუსი კრიპტოს გურუს მრავალმილიონიანი აფიორა, რომელშიც ჰოლივუდის ცნობილი ვარსკვლავი კევინ სპეისი და ილონ მასკის დედა ფიგურირებენ

ვინ არის ლადო ოხოტნიკოვი?  ვლადიმერ ოხოტნიკოვი, ცნობილი მეტსახელად „ლადო“, დაიბადა საბჭოთა ყაზახეთში და ბავშვობა რუსეთში გაატარა. მისი ვებგვერდის თანახმად, მამამისი, მოჭიდავეთა მწვრთნელი იყო, მას ჭიდაობას ასწავლიდა, რასაც თავად ოხოტნიკოვი მისი სიძლიერისა და გამძლეობის წყაროდ მიიჩნევს.2000-იანი წლების დასაწყისში, მოსკოვში კინოგადაღების სწავლების დასრულების შემდეგ, ოხოტნიკოვმა ვერ შეძლო კინოინდუსტრიაში მოხვედრა და კარიერა მარკეტინგში გააგრძელა. როგორც თავად ამბობს, რუსეთიდან საქართველოში გადასახადებისგან თავის ასარიდებლად გადავიდა. ფოტო 2024 წელს Meta Force-ის ღონისძიებაზეა გადაღებული, სადაც ოხოტნიკოვი ინვესტორებთან ერთად იწონებს თავს.სასამართლო განაჩენი თბილისში: 10 წლიანი პატიმრობა და ჩამორთმეული ქონება მაშინ, როცა ოხოტნიკოვი დუბაიდან ახალ სქემებს აორგანიზებს, საქართველოში მის წინააღმდეგ მკაცრი სამართლებრივი ზომები გატარდა.2024 წლის მარტში, თბილისის საქალაქო სასამართლომ ვლადიმერ ოხოტნიკოვს დაუსწრებლად 10 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა.გამოძიებამ დაადგინა, რომ ის Forsage-დან მოპარულ ფულს საქართველოში ათეთრებდა. თანხები ირიცხებოდა მინიმუმ 53 სხვადასხვა ანგარიშზე, რომლებიც მას და მის გარემოცვას ეკუთვნოდა.  საქართველოს პროკურატურამ ოხოტნიკოვზე საერთაშორისო ორდერი გასცა.სასამართლო მასალების მიხედვით, საქართველოს ხელისუფლებამ ოხოტნიკოვის კუთვნილი დაახლოებით 1 მილიონი დოლარის ღირებულების ქონება დააყადაღა და ჩამოართვა, მათ შორის: Lexus-ის მარკის ჯიპი, ხუთი საპარკინგე ადგილი და ორი ბინა თბილისში, რომელთაგან ერთ-ერთს 28 კვ მეტრის აუზი აქვს. თაღლითობის მასშტაბები და ქართული კვალი გამოძიების თანახმად, ოხოტნიკოვი არის მასშტაბური კრიპტო-პირამიდების ავტორი, რომლებმაც ოთხ კონტინენტზე მილიონობით ინვესტორს 1 მილიარდ დოლარამდე გამოსძალეს.აშშ-ს პროკურატურა მას კრიპტო-პირამიდა Forsage-ის შექმნაში ადანაშაულებს, რომლის მეშვეობითაც 2020-2022 წლებში მინიმუმ $340 მილიონი მოიპარეს.თაღლითობის საქმეს ქართული კვალიც აქვს. გასულ წელს თბილისის საქალაქო სასამართლომ ოხოტნიკოვი დამნაშავედ ცნო 1.1 მილიონი დოლარის გათეთრებაში, თანხა, რომელიც სწორედ Forsage-ის თაღლითური სქემიდან იყო მიღებული. კევინ სპეისი და რუსი კრიპტოს გურუს ჰოლივუდური გამბიტი აგვისტოს ერთ წყნარ საღამოს, როდესაც ვენეციის კინოფესტივალზე ვარსკვლავები წითელ ხალიჩაზე პოზირებდნენ, ლეგენდარულ სასტუმრო „ჩიპრიანიში“ დახურული წვეულება იმართებოდა. ყურადღების ცენტრში კევინ სპეისი იყო ოსკაროსანი მსახიობი, რომლის კარიერაც სექსუალურ სკანდალებს ემსხვერპლა.თუმცა, ამ საღამოს მთავარი გმირი კადრს მიღმა დარჩა. საუბარია შემქმნელზე 47 წლის ვლადიმერ ოხოტნიკოვზე (მეტსახელად „ლადო“), რომელიც აშშ-ის მიერ ძებნილი კრიპტო-თაღლითია. რუსი თაღლითის ახალი გეგმები მართლმსაჯულებას გაქცეული ოხოტნიკოვი ამჟამად დუბაიში იმალება, სადაც ახალ პროექტზე მუშაობს. სწორედ აქ წამოიწყო რუსმა თაღლითმა ახალი პროექტი, ფილმი სახელწოდებით - „Holiguards Saga The Portal of Force“, სადაც მთავარ როლს კევინ სპეისი ასრულებს.ექსპერტები ამბობენ, რომ ოხოტნიკოვის გათვლით, სპეისის მონაწილეობა ფილმს საერთაშორისო ყურადღებას მოუტანს და მას ახალი ინვესტორების მოზიდვაში დაეხმარება. და სანამ მსოფლიო კევინ სპეისის ეკრანზე დაბრუნებას აკვირდება, კადრს მიღმა ახალი, საეჭვო კრიპტო-პროექტი ფორმირდება. ჰოლივუდის მსახიობი კევინ სპეისი საგამოძიებო ჟურნალისტთა საერთაშორისო კონსორციუმის (ICIJ) კითხვებს არ პასუხობს. თუმცა, მისი მონაწილეობა ფილმს სანდოობის იერსახეს სძენს.ცნობილი ადამიანების გამოყენება ოხოტნიკოვის ბიზნესმოდელის მხოლოდ ერთი ნაწილია. ბლოკჩეინ ტექნოლოგიების განვითარებამ კრიპტოტრანზაქციების სისწრაფემ და ანონიმურობამ მას საშუალება მისცა, ინვესტორები „სანდო საინვესტიციო შესაძლებლობების“ დაპირებებითა მოეზიდა და მოეტყუებინა.ჟურნალისტებმა აშშ-დან, გერმანიიდან, პორტუგალიიდან, უკრაინიდან და საქართველოდან ოხოტნიკოვის ბიზნესგარიგებების ახალი დეტალები გამოააშკარავეს. გამოძიება ჩატარდა პროექტის „The Coin Laundry“ ფარგლებში, რომელსაც საგამოძიებო ჟურნალისტთა საერთაშორისო კონსორციუმი (ICIJ) 37 მედიაპარტნიორთან ერთად აწარმოებს. გამოძიება აჩვენებს, თუ როგორ მდიდრდება კრიპტო-ინდუსტრია უკანონო ფინანსური ნაკადებით, მაშინ როდესაც ამ პროცესში დაზარალებულთა უმეტესობა სამართლებრივი შესაძლებლობის გარეშე დარჩა.ოხოტნიკოვის უახლესი სტარტაპი Meta Whale მაისში ჩაეშვა და 40 000 მომხმარებელი უკვე მიიზიდა. ექსპერტები ვარაუდობენ, რომ ეს პლატფორმაც ფინანსურ პირამიდას ჰგავს.მიუხედავად უამრავი სისხლის სამართლებრივი ბრალდებისა, ოხოტნიკოვმა ინტერნეტ სამყაროში „ტექნოლოგიური გურუს“, „ბიზნესმენისა“ და „ბლოკჩეინის მქადაგებლის“ იმიჯი მოირგო, რომელიც ინვესტორებს მთავრობის ზედამხედველობის ბორკილებისგან გაათავისუფლებს ჰპირდება.ამჟამად, ოხოტნიკოვი მის მიმართ დაწყებული გამოძიების გამო მოგზაურობას ვერ ახერხებს. თავისი ბრენდების პოპულარიზაციაში კი მას 36 წლის უკრაინელი მარკეტოლოგის ელვირა გავრილოვას პიარ სააგენტო, Elledgy Media- ეხმარება. ბოლო ორი წლის განმავლობაში გავრილოვამ მდიდრული ღონისძიებები მოაწყო აშშ-ში, საფრანგეთში, იტალიაში, ინდოეთსა და არაბთა გაერთიანებულ საამიროებში რუსი კრიპტო თაღლითს პროექტების წინ წამოსაწევად.ოხოტნიკოვმა და გავრილოვამ თავიანთი პიარ კამპანიისთვის, მსოფლიოს უმდიდრესი ადამიანის, ილონ მასკის დედა, მეი მასკიც კი გამოიყენეს. ირკვევა, რომ პიარ-კომანიამ მეი მასკს $350,000 გადაუხადა, იმისათვის, რომ დასწრებოდა მათ მიერ დაგეგმილ ღონისძიებებს და წვეულებაზე ფოტოები გადაეღო.ამ ეტაპზე არ არსებობს არანაირი მტკიცებულება, რომ მეი მასკმა იცოდა, რომ ოხოტნიკოვის ხელში მხოლოდ პიარ კამპანიის იარაღი იყო. სავარაუდოდ ის დაიქირავეს, როგორც ცნობილი მოდელი, რომლის გამოჩენაც ღონისძიებაზე თაღლითური სქემის გაპიარებას შეუწყობდა ხელს.მოგვიანებით მასკის დედა, სპეციალურად ოხოტნიკოვისთვის პროექტებისთვის შექმნილი ჟურნალის გარეკანზეც კი გამოჩნდა.

კახა კალაძე – რაღაც განცხადებები კეთდება, ვითომ ჩვენზე ზრუნავენ, არავინ იკლავს თავს ქართველ ხალხზე, ყველა გამოდის თავისი ინტერესებიდან, შეცდომები არ უნდა დავუშვათ, ცივი გონებით...

საქართველოს ძალიან ბევრი სირთულე აქვს ნანახი და გამოვლილი, ამიტომ დღეს შეცდომები არ უნდა დავუშვათ, ცივი გონებით უნდა ვიმოქმედოთ ქვეყნის ინტერესებიდან გამომდინარე, – ამის შესახებ თბილისის მერმა კახა კალაძემ საგარეო საქმეთა და უსაფრთხოების პოლიტიკის საკითხებში ევროკავშირის უმაღლესი წარმომადგენლის, კაია კალასის განცხადების კომენტირებისას განაცხადა.კერძოდ, კალაძე გამოეხმაურა კაია კალასის იმ განცხადებას, სადაც კალასი ამბობს: „აშშ-ის ეროვნული უსაფრთხოების სტრატეგიაში რასაც ვკითხულობთ, სასიამოვნო არ არის, თუმცა საქართველოსთან განსხვავება იმაშია, რომ აშშ არ ცდილობს ევროკავშირში გაწევრიანებას“.კახა კალაძის თქმით, ყველა მოქმედებს საკუთარი ქვეყნის ინტერესებიდან გამომდინარე და მსოფლიოში მიმდინარე პროცესებმა ყველაფერი ნათელი გახადა.„ორმაგი სტანდარტის ბევრი მაგალითი შეგვიძლია, მოვიყვანოთ, ეს არ არის პირველი შემთხვევა. გადავხედოთ მათ მიერ გაკეთებულ ყველა განცხადებას, რა თქმა უნდა, ტყუილითა და სიცრუით გაჯერებულს, რაც ჩვეულებრივი ორმაგი სტანდარტის ნათელი მაგალითია. ამ ტიპის ბევრი სხვა განცხადებაც შეგვიძლია, მოვიყვანოთ, რომელიც საქართველოსთან არის დაკავშირებული. რამდენიმე წლის წინ, როდესაც ამაზე დავიწყეთ საუბარი, რადგან შიგნიდან ბევრი რამ უკეთესად ჩანდა, საზოგადოების გარკვეული ნაწილისთვის შეიძლება, ბევრი რამ გაუგებარი იყო, თუმცა დღეს, მას შემდეგ, რაც მოხდა და რაც ხდება მსოფლიოში, ყველაფერი ხელის გულზე დევს, ყველაფერი ცხადი და ნათელია. ჩვენ არავის უნდა მოვუსმინოთ. რაღაც განცხადებები კეთდება, ვითომ მეგობრული, ვითომ ჩვენზე ზრუნავენ – არავინ იკლავს თავს ქართველ ხალხზე და ჩვენს ქვეყანაზე. ყველა გამოდის თავისი ინტერესებიდან. შესაბამისად, ჩვენ გონიერი ხალხი ვართ, უდიდესი ისტორიისა და კულტურის მქონე, ძალიან ბევრი სირთულე გვაქვს ნანახი და გამოვლილი, ამიტომ დღეს შეცდომები არ უნდა დავუშვათ. ცივი გონებით უნდა ვიმოქმედოთ ქვეყნის ინტერესებიდან გამომდინარე“, – განაცხადა კახა კალაძემ.

ბოლო სიახლეები